De sabeltandkat met zijn angstaanjagende hoektanden stierf zo’n 10.000 jaar geleden uit, maar hij werd niet door andere roofdieren weggeconcurreerd, zoals tot nu toe werd gedacht. Uit nieuw onderzoek blijkt dat hij het slachtoffer werd van een klimaatverandering.
Wetenschappers van de Vanderbilt University in de VS analyseerden een aantal prehistorische roofdieren uit de La Brea Tar Pits in Californië. Zoals de naam al doet vermoeden, bestaat dit gebied uit teermeren, die rijk aan fossielen zijn omdat veel dieren in de teer zijn blijven steken en zijn omgekomen.
De onderzoekers stelden het gehalte vast van twee koolstofisotopen in de hoektanden. Het tandglazuur van alle dieren zegt iets over hun voedingspatroon omdat de relatie tussen beide isotopen bepaald wordt door de planten die het dier gegeten heeft.
De verhouding van de isotopen wordt doorgegeven van planten- naar vleeseters, waardoor ook te bepalen is van welke prooien een roofdier leefde.
De analyse liet zien dat de tot 300 kilo zware sabeltandkat niet op open grasland joeg, zoals paleontologen tot nu toe dachten.
Hij at dan ook geen bizons of paarden en concurreerde dus niet met soorten als de wolf. De sabeltandkat joeg in het bos op relatief kleine prooien als herten en tapirs.
De wetenschappers concluderen dat we de oorzaak van het uitsterven van de sabeltandkat niet moeten zoeken in concurrentie met andere roofdieren, maar in klimaatveranderingen, die de vegetatie hebben beïnvloed.
Toen het bos op grote schaal plaatsmaakte voor prairiegebied, werd het domein van de sabeltandkat een stuk kleiner.