Het Russische leger heeft naar verluidt een groep getrainde dolfijnen ingezet om zijn marinebasis in Sebastopol op de zuidpunt van het door Rusland geannexeerde schiereiland de Krim te beschermen.
Dat schrijft het U.S. Naval Institute (USNI), dat satellietbeelden van de havenstad van voor en na de invasie van Oekraïne heeft bestudeerd.
De organisatie meent daarop twee dolfijnenverblijven te hebben waargenomen die in februari bij de ingang van de haven aan de Zwarte Zee zijn geplaatst.
Bekijk de vermeende verblijven hier (linksonder):
Het intelligente zoogdier zou de Russen helpen om hun oorlogsschepen te beschermen tegen aanvallen van Oekraïne.
Volgens diverse deskundigen zijn de dieren mogelijk speciaal getraind om duikers op te sporen en ze te verhinderen dicht bij de schepen te komen om die te saboteren of explosieven te plaatsen. Ook zouden de dieren zeemijnen kunnen opsporen op de zeebodem onder de vloot.
Superzintuig maakt dolfijn tot effectief wapen
Maar wat maakt dolfijnen hier nu juist zo geschikt hiervoor?
Ten eerste hebben deze zoogdieren een superieure zwemtechniek en een uiterst gespierd lijf, waarmee ze een topsnelheid hebben van tot 65 km/h.
Ten tweede hebben dolfijnen een geavanceerd superzintuig, echolocatie, waarmee ze bijvoorbeeld een nietsvermoedende prooi op bijna 200 meter afstand kunnen opsporen.
Ze doen dit door hoogfrequente kreten of klikgeluiden uit te zenden en te luisteren naar de teruggekaatste echo’s. Op basis van de sterkte en frequentie van de echo’s vormen de dolfijnen zich een akoestisch beeld van hun omgeving.
Zo gebruiken dolfijnen echolocatie:
Dolfijnen kunnen op wel 200 meter afstand een visje van slechts 5 centimeter lokaliseren.
Dolfijnen brengen hoogfrequente klikgeluiden voort met een stelsel van luchtkanalen en -zakjes, die aan de voorkant van de schedel liggen en naar het blaasgat gericht zijn.
Elke geluidsimpuls loopt via een groot vetlichaam, de meloen geheten, in de kop van de dolfijn. De meloen werkt als een lens, die het geluid in een straal bundelt.
Als het geluid op materiaal valt met een andere dichtheid dan water, kaatst het terug als een echo. Vissen bestaan grotendeels uit water, maar hun zwemblaas bevat lucht. Daar komt een duidelijke echo van terug, die de dolfijn waarneemt.
Als het geluid iets raakt, wordt het teruggekaatst en bereikt het via de onderkaak van de dolfijn het oor. De hersenen registreren dan waar het geluid vandaan komt en de dolfijn past zich aan de echo aan.
Het systeem is zo gevoelig dat dolfijnen objecten van nog geen 5 millimeter kunnen detecteren.
Echolocatie wordt niet alleen gebruikt door dolfijnen en walvissen, maar ook door bijvoorbeeld vleermuizen, spitsmuizen en sommige vogelsoorten. Dolfijnen hebben echter het meest geavanceerde systeem.
Tamme walvis is mogelijk geheim wapen
Het is lang niet de eerste keer dat dieren militair worden ingezet. Zo trainen de Amerikanen zeeleeuwen om de marine te beschermen, net zoals de Russen nu naar verluidt in Sebastopol doen.
En in 2019 werd een groep vissers bij Finnmarken in Noord-Noorwegen verrast door een tamme witte dolfijn met een harnas en een camerahouder, die tegen hun vissersboot begon te schuren.
Lees HIER hoe Noorse vissers een speciale reddingsoperatie op touw moesten zetten om de meterslange walvis te bevrijden van zijn harnas!
Aan de binnenkant van het tuigje stond ‘Equipment St. Petersburg’, waaruit Noorse wetenschappers opmaakten dat de walvis tot de Russische marine in Moermansk behoorde. Die theorie heeft het Russische leger bevestigd noch ontkend.
Kijk hieronder hoe de tamme witte dolfijn tegen de vissersboot schuurt: