NASA test elastische vliegtuigvleugels
Lange en elastische vleugels kunnen brandstof besparen in de luchtvaart.
Het toestel X-56A moet aantonen of het mogelijk is om vliegtuigen extreem lange vleugels te geven zonder dat die breken.
De luchtvaart behoort tot de grootste luchtvervuilers. Daarom willen wetenschappers vliegtuigen bouwen die minder brandstof verbruiken.
Lange vleugels maken vliegtuigen groener
Een van de terreinen waarop ze winst denken te kunnen boeken, is de vorm van de vleugels.
In theorie zullen lange vleugels vliegtuigen groener maken, maar er ontstaan problemen bij de lage snelheden tijdens het opstijgen en landen.
Bij een bepaalde snelheid, afhankelijk van de lengte van de vleugel, ontstaat er een soort resonantie tussen de vleugel en de lucht eromheen. Daardoor gaat de vleugel klapperen, en in het ergste geval kan hij afbreken.
Hoe langer de vleugel is, hoe heviger hij op en neer gaat in de lucht.
Nu is er een testtoestel gebouwd om te onderzoeken op welke manier de vleugels langer kunnen worden zonder dat de veiligheid in gevaar komt.
Lichtgewichtvleugels worden getest
NASA heeft samen met vliegtuigbouwer Lockheed Martin de onbemande drone X-56A ontworpen met een spanwijdte van 8,4 meter. Omdat het toestel maar 2,3 meter lang is, zijn de vleugels zeer lang in verhouding tot het vliegtuig.
De X-56A is uitgerust met elastische lichtgewichtvleugels. De onderzoekers van NASA hopen dat die de hevige trillingen kunnen doorstaan en het toestel in de lucht zullen houden.
Eerdere testtoestellen met onbuigzame vleugels zijn neergestort.
In de loop van 2018 worden er verschillende elastische materialen getest en wordt er gekeken hoe bruikbaar die zijn en hoezeer ze klapperen.