Omdat de capaciteiten van spionagesatellieten staatsgeheim zijn, moeten we ernaar gissen.
Er zijn echter veel aanwijzingen dat de beste het aardoppervlak fotograferen met een resolutie van zo’n 6 centimeter.
Dat betekent dat elke pixel 6 bij 6 centimeter beslaat. Ter vergelijking: een kleine smartphone meet circa 6 bij 12 centimeter en zou vanuit de ruimte dus uit twee pixels bestaan.
Een resolutie van 6 centimeter is voldoende om het type tanks en zware wapens in een konvooi of jachtvliegtuigen op een basis te kunnen bepalen.
Satellieten geven een grof beeld
1. Dronebeelden zijn scherp
Drones en vliegtuigen maken goede foto’s, maar ze kunnen neergeschoten worden en zouden alleen in vredestijd een Russische T-14-tank als deze kunnen kieken.
2. Satellietfoto’s waren wazig
De Amerikanen gebruiken sinds 1976 spionagesatellieten. De vroegste hadden een resolutie van ca. 30 centimeter, niet genoeg om bijvoorbeeld het type tank precies te kunnen bepalen.
3. Hubble naar de aarde gekeerd
Huidige spionagesatellieten zijn gebaseerd op de Hubble-telescoop. Onder perfecte omstandigheden leveren ze een resolutie van 6 centimeter, waarbij een tank en zijn bemanning herkenbaar zijn.
De resolutie is echter niet goed genoeg om een kentekenplaat te kunnen aflezen.
Een typische Europese nummerplaat is 11 centimeter hoog en 52 centimeter breed. Hij beslaat dus maar 16 pixels, waardoor hij korrelig wordt en niet te lezen is.
Atmosfeer beperkt spionagesatellieten
Niet de technologie, maar de natuur beperkt hoe gedetailleerd spionagefoto’s uit de ruimte kunnen worden.
De atmosfeer is namelijk altijd in beweging: temperatuurschommelingen en bewegende objecten als vogels, vliegtuigen en de wind zorgen voor wervelingen. Zo ontstaan er microscopisch kleine verschillen in de dichtheid van de lucht.
Deze verschillen werken als lensjes die het licht op weg door de atmosfeer breken. En dat effect wist alle details die kleiner zijn dan ca. 6 bij 6 centimeter uit.