Terwijl er met de dag meer Russische troepen Oekraïne binnentrekken, wordt de verdediging van het land aangevuld met steun van burgers en wapens uit westerse naties.
AK-47’s en sluipschuttergeweren zijn standaarduitrusting in het Oekraïense en Russische leger. Rusland beschikt over een formidabele luchtmacht, terwijl Oekraïense burgers thuis molotovcocktails maken.
Dit is een overzicht van enkele van de belangrijkste wapens in de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.
Het Russische arsenaal
Het Russische leger maakt al jaren gebruik van TOS-1-raketwerpers op een T-72-tank. Ze kunnen de gevreesde vacuümbommen afvuren.
Vacuümbom
Het meest geduchte Russische wapen na de atoombom wordt ook wel thermobarische bom of FAE-bom (Fuel Air Explosive) genoemd.
Een vacuümbom bestaat uit twee springladingen.
De eerste springlading opent een vat, waarbij een grote wolk explosief materiaal verspreid wordt in de lucht, meestal een hoogexplosieve brandstof in vloeibare vorm of als poeder.
Omdat de wolk uit fijne deeltjes of vloeistof bestaat, kan hij in een fractie van een seconde een gebouw binnendringen of tot achter een stelling doordringen. De wolk gaat door alles wat niet hermetisch afgesloten is.
De zuurstof in de lucht oxideert de brandstof, waardoor de energie-eenhoud per eenheid massa flink toeneemt.
De tweede springlading steekt de wolk in brand, waarbij een enorme vuurbal en een krachtige drukgolf ontstaan die extreem veel schade aanrichten in een straal van 1,5 kilometer. De hitte is zo hevig dat mensen letterlijk verdampen.
Vacuümbommen worden afgevuurd vanuit een TOS-1-raketwerper met plaats voor 24 raketten en kunnen doelen tot op 10 kilometer afstand treffen.
Dankzij zijn mobiliteit, bereik van 500 kilometer en een nauwkeurigheid van 1 tot 30 meter is de hypersonische Iskander-raket een geducht aanvalswapen.
Iskander-raket
De 9K720 Iskander is een mobiele ballistische raket voor de korte afstand, die een snelheid van 2100 tot 2600 m/s haalt (zes keer de snelheid van het geluid) en een bereik van 500 kilometer heeft.
De raket kan uitgerust worden met verschillende springkoppen, bijvoorbeeld een thermobarische kop, een elektromagnetische pulseenheid voor antiradarraketten of een kernkop.
De Iskander-raket wordt afgevuurd vanaf een Transporter Erector Launcher (TEL): een groot vrachtwagenachtig voertuig dat twee raketten tegelijk kan vervoeren.
Omdat het een quasi-ballistische raket is die niet met een gelijkmatige boog vliegt, is het moeilijk om de baan te voorspellen en hem neer te halen. Dat komt doordat de raket is uitgerust met een zogeheten zelfstandig traagheidsnavigatiesysteem, waardoor hij zichzelf kan besturen.
Satellieten geleiden de raket naar zijn doel, dat het zeer nauwkeurig kan raken.
Van de Iskander-raket bestaan verschillende varianten, en het Russische leger beschikt er sinds 2006 over. Hij is mobiel, zeer krachtig en extreem precies en wordt vooral gebruikt om militaire doelen uit te schakelen.
T-90-tank
Een bijzonder kenmerk van de T-90-tank is zijn extreem beschermende bepantsering, die uit het zogeheten Kontakt-5-ERA-pantser bestaat.
ERA (Explosive Reactive Armor) is een speciaal type pantser dat bescherming biedt tegen antitankraketten. Het zit aan de zijkant van de tank en bestaat uit kleine rechthoekige pakjes springstof die tussen metalen platen geklemd zijn.
Als een raket inslaat op het pantser, gaat de springstof af, waardoor de explosie van de tank af gericht wordt en de schade beperkt blijft.
Daarnaast is de T-90 voorzien van een Sjtora-1-verdedigingssysteem, dat antitankraketten in de war kan brengen door een infraroodsignaal uit te zenden. Zo worden vijandelijke aanvallen geblokkeerd.
Als laatste heeft de tank een 125mm 2A46-kanon met een gladde loop dat verschillende typen projectielen kan afvuren met een snelheid van tussen de 760 en 950 m/s en een bereik tot 5 kilometer.
Het Oekraïense arsenaal
Een Amerikaanse soldaat vuurt vanaf zijn schouder een Javelin-antitankraket af tijdens een oefening in Hongarije in 2019. Onder andere de Baltische staten hebben voorafgaand aan en tijdens de Russische invasie duizenden van deze antitankwapens aan Oekraïne geleverd.
Javelin-antitankraket
De FGM-148 Javelin is een antitankraket die vanaf de schouder met een raketwerper afgevuurd kan worden.
De Javelin is een aantrekkelijk wapen omdat hij met een infraroodsysteem op zijn doelwit focust als hij afgevuurd wordt.
De raket verlaat de buis van de raketwerper met behulp van een kleine springlading, waardoor de raket zelf op een afstandje van degene die hem afvuurt ontbrandt.
De Javelin is zeer bruikbaar tegen tanks en pantservoertuigen omdat hij een boog met een hoogte van 150 meter en een bereik van 2000 meter kan beschrijven en zijn doelwit van boven raakt, waar de bepantsering meestal zwakker is.
De raket is uitgerust met een dubbele springkop. De eerste activeert het buitenste ERA-pantser van de tank, waarna de tweede het basispantser doorboort.
De Javelin-raket vormt de ruggengraat van de Oekraïense verdediging tegen de overmacht aan Russische tanks en pantservoertuigen.
Stinger-raket
De FIM-92 Stinger is een draagbare luchtdoelraket waarmee helikopters uit de lucht te schieten zijn.
De raket is 1,52 meter lang met een diameter van 77 millimeter, weegt ruim 15 kilo en heeft een bereik van 4800 meter. Hij wordt afgevuurd met behulp van een klein motortje voordat de raket zelf ontbrandt en haalt 750 m/s: 2,5 keer de geluidssnelheid.
De springkop bestaat uit HTA-3-springstof, een mengsel van HMX of octogen, trotyl (TNT) en aluminiumpoeder. Verder is de raket voorzien van passieve infrarode en ultraviolette sensoren die het type geconcentreerde hitte opsporen dat kenmerkend is voor helikopters of gevechtsvliegtuigen.
Om te voorkomen dat eigen toestellen worden neergehaald, is de raket ook uitgerust met IFF (Identification, Friend or Foe), een identificatiesysteem met een transponder die gecodeerde signalen verstuurt en ontvangt.
Oekraïne beschikt, net als een aantal andere voormalige Sovjetrepublieken, over Bayraktar TB2-drones van Turkse makelij.
Bayraktar TB2-drone
De TB2 is een drone die een etmaal in de lucht kan blijven op een hoogte van 7300 meter en waarmee verkenningsmissies en luchtaanvallen worden uitgevoerd.
Hij is gemaakt van koolstofvezel, kevlar en hybride composieten, waardoor hij licht en zeer wendbaar is. Met zijn lengte van 6,5 meter en spanwijdte van 12 meter kan hij een snelheid van 220 km/h bereiken.
Hij kan vanaf de grond aangestuurd worden, maar is ook te programmeren om zelf te navigeren.
Standaard is de drone uitgerust met een elektro-optische en infrarode cameramodule, een laserafstandsmeter en een laserpointer. De drone kan ook vier MAM-raketten aan boord hebben met verschillende typen lasergestuurde springkoppen die bewegende doelwitten kunnen raken.