Meestal duurt het niet zo lang voor een pas geopende zak chips op is. Door een onderzoek op ratten weten we nu iets beter waarom dat het geval is.
Tijdens het onderzoek moesten ratten kiezen tussen verschillende soorten voedsel: chips of standaardvoer van graan, vet en koolhydraten. De knaagdieren kozen steevast voor de chips, wat volgens de onderzoekers vooral komt door de zoutheid van chips.
Als onze smaakpapillen zout proeven, gaan er signalen naar het beloningscentrum van de hersenen en komt de signaalstof dopamine vrij.
Dopamine roept een tevreden gevoel op, en zodra de hersenen de krokante chips associëren met tevredenheid, willen ze meer. Dat leidt tot een impulsieve en onverzadigbare drang naar meer chips, vergelijkbaar met een drugsverslaving.
Zout leidt tot hogere calorie-inname
Daarom is het niet verrassend dat zout eten leidt tot overeten.
In een onderzoek kregen proefpersonen vier soorten maaltijden die bijna gelijk waren, maar alleen verschilden qua zout- en vetgehalte. Onafhankelijk van het vetgehalte aten de proefpersonen 11 procent meer calorieën van de twee zoutste maaltijden.
De combinatie van vet en koolhydraten is op zichzelf al lekker en verslavend, maar als er ook nog zout in het spel is, wordt de beloning in de hersenen nog groter.
Daarom heb je behoorlijk wat zelfbeheersing nodig om je chipsinname enigszins binnen de perken te houden.