Blijft honing eeuwig goed?

Blijft honing eeuwig goed?

Honing werd gebruikt voor het balsemen van doden en als grafgeschenk voor Egyptische vorsten. Zou deze honing nog steeds houdbaar zijn?

Honing blijft eeuwig goed

Als je honing bewaart in een pot met een goed sluitende deksel, zodat er geen vocht bij komt, kan hij eeuwig goedblijven.

De lange houdbaarheid van honing is te danken aan een hoog suikergehalte, een laag vochtgehalte en bepaalde enzymen.

Wanneer bijen nectar opzuigen van planten, voegen ze meteen enzymen toe die de suikers daarin omzetten. Zo wordt een deel van de glucose (druivensuiker) in zuur en waterstofperoxide omgezet, die bacteriën en schimmels doden.

I Tutankhamons grav fandt man over 3000 år gammel honning.

Da arkæologer i 1920’erne udgravede Tutankhamons grav, fandt de bl.a. en krukke med stadig spiselig honning.

© Shutterstock & The New York Times/Scanpix

Bewaar honing in goed afgesloten pot

Het hoge suikergehalte in honing is een andere belangrijke oorzaak van de lange houdbaarheid. Honing bevat rond de 80 procent suiker, die vocht bindt – ook van eventuele bacteriën. De suiker zuigt het vocht uit de bacteriën, die uitdrogen en doodgaan.

Bovendien is honing vrij zuur met een pH-waarde tussen de 3 en 4,5 (7 is neutraal). In zo’n zure omgeving kunnen bacteriën en schimmels gewoon niet lang overleven.

Voor de houdbaarheid moet honing in een goed afgesloten pot bewaard worden. Als de deksel er niet goed op zit, zuigt de honing namelijk vocht uit de lucht aan. Daarbij stijgt het gehalte water, wat goede groeiomstandigheden voor bacteriën oplevert.

Verder moet je niet met je vingers of een vies mes in de honingpot zitten, want daardoor kun je er bacteriën en vocht aan toevoegen.

Het wondermiddel van de oudheid

Balsemen: Volgens de overlevering werd Alexander de Grote bij zijn dood in 323 v.Chr. in een gouden kist vol met honing gelegd om tijdens de tocht naar huis vanuit Babylon goed te blijven.

Ontsmetting: Duizenden jaren werd honing gebruikt om kwetsuren mee te behandelen. Zo smeerden Egyptenaren honing op hun wonden, die dan minder etterden en sneller genazen.

Grafgiften: Toen Howard Carter het graf van Toetanchamon opende in 1922 vond hij een gesloten kruik met honing, die na 3000 jaar nog eetbaar was.