Er meldt zich een nieuwe deelnemer aan bij de moderne ruimtewedloop: de raket LauncherOne, die volgens plan op 17 januari tussen 19.00 en 23.00 uur onze tijd vertrekt vanuit het luchtruim boven de Stille Oceaan.
De lancering is een initiatief van het bedrijf Virgin Orbit van de Britse zakenman Richard Branson.
Als de test goed verloopt, brengt de LauncherOne tien nanosatellieten in een baan om de aarde, waarmee een nieuwe route naar de ruimte geopend is, die veel voordelen biedt ten opzichte van de bestaande.
Jumbojet verplaatst lanceerplatform naar de lucht
De technologie van Virgin Orbit bestaat uit de omgebouwde Boeing 747-jumbojet Cosmic Girl, die de raket LauncherOne onder zijn linkervleugel 10.700 meter hoog de atmosfeer in brengt.
Dan raast de raket met 2800 km/h de ruimte in, waar hij zijn lading van 500 kilo afzet.
De LauncherOne is ontworpen om kleine satellieten in een baan om de aarde te brengen. Een van de voordelen is dat een lancering op grote hoogte gepaard gaat met een veel lagere luchtweerstand dan vanaf de aarde.
Zo wordt een hoop brandstof bespaard – in ieder geval in theorie.
Dit zijn de drie voordelen van de technologie:
Particuliere bedrijven melden zich
Met de lancering presenteert LauncherOne zich als commercieel platform voor regelmatige satellietlanceringen, net als SpaceX. Dat bedrijf lanceerde tot nu toe 955 satellieten voor het wereldwijde netwerk Starlink.
LauncherOne is anders: het vliegende lanceerplatform kan van elke startbaan opstijgen, waardoor de ‘file’ bij de weinige raketlanceerplatformen op aarde vermeden wordt.
Er is een concurrent met dezelfde werkwijze: ’s werelds grootste vliegtuig Stratolaunch. Dat kan met zijn enorme spanwijdte van 117 meter ladingen van drie keer 454 kilo lanceren.
Beide vliegtuigen zijn zogenoemde air launch to orbit-technologieën, die grofweg volgens dezelfde principes werken.
Volg een raketlancering minuut voor minuut:
De laatste test van Virgin Orbit was in mei 2020, maar toen ging het kort na de lancering mis doordat een brandstofleiding brak.
NASA test al jaren vergelijkbare technologieën, maar tijdens de lancering op 17 januari moet blijken of de methode een bruikbaar commercieel alternatief voor traditionele raketlanceringen kan worden.