SeaOrbiter

Oceaanonderzoek duikt de diepte in

Om de zee ten volle te begrijpen, moeten we erin leven. Dat is het idee achter een oceaanoverstekende vin, een Arctische zoutzuiger en een reusachtig laboratorium dat binnenkort klaar is voor bewoning.

Sinds de jaren 1960 proberen wetenschappers de oceaan permanent bewoonbaar te maken voor mensen. Directe toegang vanuit een onderzees onderzoeksstation moet het makkelijker maken de oceanen, die circa 70 procent van de aarde bedekken, te verkennen.

Er is nu één actieve onderwaterbasis, maar er zijn er meer op komst.

De eerste daarvan moet in 2025 klaar zijn en ons iets leren over het gevarieerde dieren- en plantenleven van de oceaan.

Aquarius Reef Base

Astronauten wonen tot drie weken in de Aquarius Reef Base om te wennen aan de benarde omstandigheden in de ruimte.

© NOAA

Astronauten trainen in Florida

De Aquarius Reef Base, op 19 meter diepte bij de Florida Keys in de VS, werd in 1986 in gebruik genomen en is nu de enige onderwaterhabitat voor onderzoek.

De basis is zo groot als een bus en is uitgerust met wifi, airconditioning, een keuken en zes slaapplaatsen.

Zeker 120 onderzoeksmissies hebben de Aquarius Reef Base bezocht, die onder andere gebruikt wordt voor het testen van nieuwe technologie, marien biologisch onderzoek en astronautentraining.

In 2021 bereidden NASA-astronauten zich op de basis voor op een verblijf in de krappe, geïsoleerde ruimtevaartuigen.

Proteus

De Proteus zal worden neergezet op 18 meter diepte in de Caribische Zee bij Curaçao.

© Proteus

Onderzoeksstation klaar in 2025

Fabien Cousteau, de kleinzoon van de bekende oceaanvorser Jacques Cousteau, wil een onderwaterlaboratorium van 345 m2 bouwen dat in 2025 klaar moet zijn.

Proteus, zoals het onderzoeksstation genoemd is, zal plaats bieden aan 12 wetenschappers en uitgerust worden met onder meer een tuinbouwinstallatie.

Cousteau heeft 6 km2 zeebodem rond Curaçao in de Caribische Zee 3D-gescand om de optimale plaats te vinden voor de vijf steunpoten van Proteus.

Als het onderwaterlaboratorium klaar is, zullen wetenschappers maandenlang het dieren- en plantenleven in de zee van dichtbij kunnen bestuderen.

Embrance Rinda

Een zoutwinnende wolkenkrabber moet het Noordpoolwater minder zout maken, zodat het makkelijker bevriest en ijsschotsen vormt.

© Evolo

Wolkenkrabber moet ijs redden

Het Noordpoolijs slinkt in een alarmerend tempo, maar een Chinees architectenteam kwam op het idee van een varende onderwaterwolkenkrabber die het zout in het zeewater rond de pool deels afvangt en de verdwijnende ijskappen herstelt.

Zout verlaagt het vriespunt van water, dus door het zoutgehalte van zeewater te verlagen via het proces van omgekeerde osmose, kan zeewater rond de Noordpool makkelijker bevriezen.

Onder de zeespiegel heeft de basis, die op een kwal lijkt, verdiepingen met een observatorium, onderzoeksinstallaties en woonvertrekken voor bezoekende gasten.

SeaOrbiter

De onderkant van de SeaOrbiter wordt voorzien van een zogeheten moon pool, die duikers en onderzeeërs toegang geeft tot de zee.

© SeaOrbiter

Varende vin steekt oceanen over

De 51 meter lange SeaOrbiter verkeert nog in de planningsfase, maar moet ooit als onderzoekslaboratorium de zee op.

Zeker zes maanden lang zullen 18-22 mensen aan boord zijn van de habitat, die de oceaan oversteekt om de rol van de zee voor het klimaat te bestuderen.

De SeaOrbiter zal zich slechts deels onder water bevinden. De commandobrug en gemeenschappelijke ruimtes komen in het bovenste deel, de vertrekken van de onderzoekers komen onder het oppervlak. Helemaal onderaan geeft de moon pool duikers direct toegang tot de zee.