De telefoon in je zak is een schatkamer aan metalen en andere waardevolle elementen.
Als je hem uit elkaar haalt, vind je eerst aluminium in de behuizing en indium en terbium in het scherm. In de luidspreker zit het sterk magnetische neodymium en in de camera het metaal lanthaan.
De batterij zit vol lithium, kobalt en nikkel, en de elektrische circuits van de telefoon bevatten koper, goud, zilver en wolfraam. En in de microchips vind je silicium en het zeldzame hafnium.
Je smartphone bevat circa 0,03 gram goud.
En dat is nog maar een kleine greep. Een gemiddelde smartphone bevat 60 metalen, halfmetalen en zogeheten overgangsmetalen.
Edele metalen als goud, zilver, platina en palladium komen in vrij kleine hoeveelheden voor in je smartphone – er zit meestal maar zo’n 0,03 gram goud in. Maar als je de waarde van een aantal andere metalen waarvan je telefoon meer bevat meerekent, is het heel zinvol om afgedankte mobieltjes te recyclen.
Door de schaarste aan metalen zal het noodzakelijk worden om ze te winnen uit onze oude mobiele telefoons.
Vooral lithium en kobalt kunnen schaars worden. Als we de twee metalen blijven verbruiken zoals we nu doen, zal de productie uit mijnen in Zuid-Amerika en Afrika het al in 2030 niet meer kunnen bijbenen.
Daarom werken onderzoekers aan betere methoden om de metalen uit telefoons en andere draagbare toestellen te halen. Het probleem is dat er veel energie en giftige chemische processen nodig zijn om de metalen te scheiden.
