Italiaanse onderzoekers ontwikkelen eetbare batterij
Het onderzoeksteam hoopt dat de batterij wereldwijd gebruikt zal worden in operatiekamers en kinderkamers.
Een groep onderzoekers heeft een batterij ontwikkeld met alleen eetbare ingrediënten, waaronder een type zeewier en een vitamine die ook in amandelen zit.
Over het algemeen is het inslikken van een batterij nogal een slecht idee – en dat weten de meeste mensen wel.
Toch zou de ontdekking die een team Italiaanse onderzoekers onlangs publiceerde in het tijdschrift Advanced Materials verstrekkende gevolgen kunnen hebben.
Daarin beschrijven ze namelijk hoe ze er – naar verluidt – in geslaagd zijn de eerste eetbare batterij te ontwikkelen.
De batterij bevat onder meer nori, een zeewier dat ook in sushi zit. Het apparaatje zou nuttig kunnen zijn in bijvoorbeeld medische apparaten die door een patiënt moeten worden ingeslikt.
Zo hopen de onderzoekers dat de oplaadbare batterij uiteindelijk de diagnose en behandeling van maag- en darmziekten veiliger kan maken.
Zeewier en vitaminen
Een batterij bestaat uit twee verschillende elektroden, een kathode en een anode. De kathode is verbonden met de positieve pool van de batterij, en de anode is verbonden met de negatieve pool.
De eetbare batterij bevat een anode van riboflavine, ook bekend als vitamine B2, wat bijvoorbeeld in amandelen zit. De kathode van de batterij bestaat uit quercetine, en die stof heeft een positief effect op het immuunsysteem.
Beide stoffen komen van nature voor in een aantal planten en andere voedingsmiddelen. Geactiveerde koolstof wordt ook gebruikt om de geleidbaarheid te verhogen.
Luister hier naar een van de onderzoekers achter de uitvinding:
De elektrolyt die de twee polen in de batterij verbindt, is een verbinding op waterbasis. Het scheidingsrelais, dat kortsluiting voorkomt, is gemaakt van nori, een sushi-ingrediënt.
En tenslotte zitten er ook twee eetbare goudfoliecontacten en een laagje bijenwas rond de anode en kathode.
Volledig opgeladen kan de batterij bij 0,65 volt 12 minuten stroom van 48 microampère leveren.
De stroomtoevoer is dus nog beperkt, maar volgens de onderzoekers toch voldoende om kleine elektronische apparaten, zoals ledlampjes met een laag vermogen, van stroom te voorzien.
Op termijn is het volgens de onderzoekers denkbaar dat de batterij niet alleen in operatiekamers wordt gebruikt, maar bijvoorbeeld ook in speelgoed dat door kinderen kan worden doorgeslikt.
Het team werkt al aan batterijen die kleiner zijn, maar wel een grotere capaciteit hebben.