Hoe lees je een streepjescode?
Een streepjescode geeft heel wat informatie. Wat vertelt de code eigenlijk allemaal?
De streepjescode stamt uit eind jaren 1940 en kent een vaste opbouw. Een van de meest algemene systemen is EAN-13. Dat bestaat uit 13 cijfers, en elk cijfer is weer een combinatie van diverse streepjes en spaties.
Sommige streepjes van de code zijn langer dan andere. Vooraan zijn er twee beginstreepjes, achteraan eindstreepjes, en in het midden twee lange streepjes die de code opdelen, zodat de 13 cijfers makkelijker in te toetsen zijn als dat met de hand moet gebeuren. Voor het scannen maken die middenstreepjes niet uit, want de scanner kan de twee helften van de code los van elkaar lezen, ook als je het artikel ondersteboven houdt. De scanner stelt de twee delen zelf goed samen.
De eerste twee cijfers van de 13 vormen een landencode, die aangeeft in welk land het bedrijf in kwestie is aangemeld – maar dat hoeft niet het land te zijn waar het artikel is vervaardigd. België heeft landencode 54, Nederland 87. De volgende vijf cijfers geven aan wie de producent of importeur is, en de vijf cijfers daarna vormen het artikelnummer dat het bedrijf aan het artikel heeft toegekend om de opslag en verkoop beter in de gaten de kunnen houden.
Het laatste getal in de streepjescode is een controlecijfer. De scanner heeft een ingebouwde formule voor 12 cijfers, waarna hij controleert of het resultaat gelijk is aan het controlecijfer.