Een drijvende ramp of een technologisch wonder?
Milieuorganisaties en het Russische energiebedrijf Rosenergoatom kunnen het maar niet eens worden over de drijvende kerncentrale Akademik Lomonosov.
De kerncentrale vaart deze dagen van Sint-Petersburg naar de Russische havenstad Moermansk. Onderweg komt hij langs onder meer Finland, Zweden, Noorwegen en Denemarken. Maar pas op het eindstation zal hij gevuld worden met kernbrandstof.
De Russen willen dit atoomplatform langs de 15.000 kilometer lange poolkust slepen. Het moet stroom opwekken om de afgelegen havensteden in de noordpoolstreken van licht, warmte en schoon water te voorzien.
Drijvende kerncentrale vaart met uranium
Het vaartuig is 144 meter lang, weegt 21.000 ton en beschikt over twee drukwaterreactoren, elk met een elektrisch vermogen van 35 megawatt.
De Russen voorzien de drijvende kerncentrale met tot wel 20 procent van het zeer radioactieve uranium-235, de allerduurste en zwaarste verrijking die er bestaat – nog net niet krachtig genoeg om kernwapens mee te maken.
Kerncentrale moet olie en gas veiligstellen
Met dit enorme, drijvende platform willen de Russen ook stroom opwekken voor olie- en gasboringen.
Volgens sommige wetenschappers ligt namelijk 30 procent van de totale aardgasvoorraad en 13 procent van alle olie ter wereld onder de zeebodem ten noorden van Rusland.
En daar willen ze met behulp van deze drijvende kerncentrale bij kunnen komen.
Kerncentrale levert voorzieningen op Arctica
Dit drijvende kernplatform is zo gebouwd en ingericht dat het van haven naar haven kan varen.
Hier voorziet het de onherbergzame havensteden in het noordpoolgebied met behulp van gigantische machines en geavanceerde technieken van warmte en elektriciteit.