Het is geen geheim dat er een groot potentieel ligt in energiewinning uit water, zoals mechanische energie in golfbrekers of dammen of waterstofbrandstof door elektrolyse in water.
Een onderzoeksteam van de universiteit van Tel Aviv heeft een ontdekking gedaan die energie uit water mogelijk naar een nieuw niveau kan tillen.
De onderzoekers vonden een batterij uit die zichzelf oplaadt als de luchtvochtigheid boven de 60 procent is.
Dodelijk ongeluk bracht onderzoekers op het spoor
De inspiratie komt uit 1843, toen de beroemde natuurkundige Michael Faraday een mysterieus ongeluk in Londen onderzocht waarbij een arbeider stierf door een elektrische schok van een stoomketel.
De stoom had op de een of andere manier een elektrische lading opgebouwd in de ketel, en na een aantal experimenten concludeerde Faraday dat de elektriciteit afkomstig was van de wrijving tussen het water in de stoom en het metaal van de ketel.
Op basis van dit verhaal zetten de onderzoekers uit Tel Aviv een experiment op om te testen of ze verschillende metalen een elektrische lading konden geven via contact met waterdamp.
Ze bouwden een apparaat waarbij vochtige lucht in een gesloten kooi van Faraday werd geleid, om elektriciteit van buitenaf buiten het experiment te houden. In de kooi zat een geaarde messing cilinder en in die cilinder werd een metalen testmateriaal geplaatst.
Door de spanning van het testmateriaal en de cilinder te meten, bepaalden de onderzoekers of de waterdamp spanning afgaf aan het testmateriaal. En dat bleek het geval.
Niet alle metalen werden evenzeer beïnvloed door de luchtvochtigheid. Vooral zink liet goede resultaten zien. Bij een luchtvochtigheid van 60 procent laadde het apparaat – of eigenlijk de batterij – zichzelf op tot een spanning van 1 volt.
Dat komt vrij dicht in de buurt van de 1,5 volt van de bekende AA-batterij, die onder meer wordt gebruikt in afstandsbedieningen en zaklampen.
Volgens de onderzoekers heeft hun uitvinding een enorm potentieel, vooral in ontwikkelingslanden, waar veel mensen nog steeds geen toegang hebben tot stabiele, goedkope elektriciteit. Ook liggen veel ontwikkelingslanden in de tropen, waar de luchtvochtigheid het hele jaar hoog is.