Zo werd een Mexicaans gezin in de jaren 1960 getroffen door een radioactieve tragedie
Vier mensen overleden. De eerste aanwijzing dat er iets mis was, was dat hun glazen zwart werden.
Een Mexicaans gezin werd in de jaren 1960 getroffen door rampspoed na een radioactieve capsule mee naar huis te hebben genomen.
Toen in januari een kleine radioactieve capsule verdween langs een 1400 kilometer lang traject in de Australische outback, gingen er alarmbellen af.
De straling was sterk genoeg om stralingsziekte te veroorzaken. Als je te dichtbij komt, kunnen cellen afsterven en organen uitvallen.
De capsule in Australië werd gevonden na een intensieve zoektocht.
Helaas lopen niet alle verhalen over vermiste radioactieve materialen zo goed af.
Een familiedrama in de hoofdstad van Mexico is daar een voorbeeld van.
Het verhaal begint in maart 1962, als een gezin met jonge kinderen zijn intrek neemt in een huis in Mexico-Stad.
Het gezin vindt er een klein loden kistje, dat later een radioactieve capsule blijkt te bevatten.
Volgens sommige bronnen kwam de capsule van een vuilnisbelt, terwijl in andere versies het loden kistje door de huisbaas werd achtergelaten bij het gezin zonder nadere instructies.
Wat de oorsprong van de capsule ook is, hij zou buiten het huis van het gezin zijn beland, waar hij werd gevonden door het oudste kind, een jongen van 10, die de capsule in zijn zak stak en hem mee naar binnen nam.
Nietsvermoedend haalt de moeder van de jongen na een paar dagen de radioactieve capsule uit de zak van haar zoon en legt hem in een keukenla.
De moeder is veel in de keuken, en gaat zich na een paar weken steeds slechter voelen. Het gezin ontdekt dat de glazen die in dezelfde kast als de capsule worden bewaard, zwart zijn geworden – een aanwijzing die later wordt toegeschreven aan de sterke straling.
Maar de link met de capsule wordt niet gelegd. Oma neemt de taken in de keuken over en het dagelijks leven gaat gewoon door.
Totdat de eerste tragedie toeslaat.
Op 29 april sterft de 10-jarige zoon van het gezin.
Artsen stelden later vast dat de doodsoorzaak de radioactieve straling was waaraan de jongen werd blootgesteld toen hij de capsule in zijn zak droeg.
Enkele maanden later, op 19 juli, overlijdt zijn moeder, die zes maanden zwanger was. Zij had een hoge dosis straling gekregen omdat de capsule in de keuken lag, waar ze vele uren van de dag doorbracht.
Kort na haar dood wordt de capsule gevonden en uit het huis gehaald.
Maar de stralingsschade is al zo ernstig dat op 18 augustus ook het tweejarige dochtertje van het gezin overlijdt.
De grootmoeder, die bij hen was ingetrokken om te helpen met het huishouden, sterft op 15 oktober als laatste.
De vader, die de enige overlevende was, bracht het er volgens artsen levend vanaf omdat hij buitenshuis werkte en daardoor aan beduidend minder straling was blootgesteld dan de rest van het gezin.