De geluidsgolven van een vliegtuig gaan alle kanten op, maar doordat het vliegtuig beweegt, worden de geluidsgolven vóór het toestel samengeperst.
Naarmate het vliegtuig sneller gaat, zit er minder ruimte tussen de boven- en onderkant van deze geluidsgolven.
Rond de snelheid van het geluid, zo’n 1220 km/h, worden de golven zo sterk opeen gedrukt, dat ze een muur in de vorm van een schokgolf vormen.
Je kunt de geluidsbarrière zien
Die muur is onder bepaalde weersomstandigheden te zien als een kegel van waterdruppeltjes.
Die ontstaan door de luchtvochtigheid, als de luchtdruk in een dal tussen twee geluidsgolven zakt.
Hoe sneller het vliegtuig gaat, hoe spitser deze kegel van geluidsgolven die de machine achter zich aan trekt.
Als deze compacte geluidsgolven naar de aarde komen, hoor je een knal. Geluid is immers niets anders dan een drukverandering, die het oor opvangt.
Een vliegtuig dat sneller gaat dan het geluid, trekt een staart van knallen achter zich aan.
Vanwege die harde knallen mocht de Concorde boven zee pas door de geluidsbarrière.
