Marinebiologen zijn blij met een onderzeese orgie in het Great Barrier Reef in Australië, waar zwevende zaadcellen en miljarden eitjes samen het leven een boost hebben gegeven.
Het Great Barrier Reef is het grootste koraalrif ter wereld. Het is een van de meest complexe ecosystemen en bevat een veelzijdig dieren- en plantenleven.
Helaas is sinds 1995 meer dan de helft van het koraal uit het rif verdwenen omdat het zeer gevoelig is voor het warmere weer en de stijgende watertemperatuur.
Een close-up van een koraal in het Great Barrier Reef dat ei- en zaadcellen afgeeft om zich grootschalig voort te planten.
Koralen zijn niet alleen een broedplaats voor een bloeiend dierenleven, zelf leven ze ook. En één keer per jaar, als de watertemperatuur optimaal is, komen er zaad en eitjes vrij uit de koralen en vormen ze een explosief gekrioel van miljarden zwevende cellen, met koraalbaby’s als gevolg.
Daarom zijn de koralen ook zo gevoelig voor temperatuurveranderingen. Als de watertemperatuur maar 1 °C is, kan dat voor koraalbleking zorgen, en dan kunnen de koralen zich niet meer goed voortplanten.
Dat is precies wat er in 2016, 2017 en 2020 gebeurde: ongewoon hoge watertemperaturen leidden tot een rampzalige massableking van tot wel twee derde deel van het Australische koraal.
Het Great Barrier Reef is een netwerk van 2900 individuele riffen, verspreid over 2300 kilometer langs de Australische noordoostkust. In 1981 werd het rif opgenomen in de Werelderfgoedlijst van Unesco omdat het het grootste en spectaculairste koraalrif ter wereld is.
Volgens een nieuwe studie is sinds 1998 wel 98 procent van het rif door koraalbleking verstoord.
Maar de reactie van het Great Barrier Reef in de vorm van een massale paringsshow geeft de marinebiologen nieuwe hoop voor het kwetsbare ecosysteem.