Dat schrijven ze in een artikel in het tijdschrift Nature Communications.
Met behulp van een geavanceerde scantechnologie, massaspectrometrie, hebben de onderzoekers in kaart gebracht hoe belangrijke moleculen zich verspreiden naar de stamcellen in de wortels van maïs, en hun invloed op het rijpingsproces van de plant.
Normaliter gebruiken chirurgen massaspectrometrie om tijdens operaties het verschil tussen gezond weefsel en kanker te kunnen zien.
Belangrijk zuurmolecuul gevonden
De onderzoekers pasten de technologie toe op planten om hun wortels te scannen op chemicaliën die betrokken zijn bij de groei en energieproductie.
Ze zoomden in op de wortelpunten van de maïsplant, waar stamcellen een actieve rol spelen in de ontwikkeling. Daarnaast sneden ze de wortels doormidden om ook de binnenkant goed te kunnen zien.
‘Uit onze scanners komen druppels die verschillende delen van de wortel raken en de chemicaliën ter plekke oplossen,’ vertelt een van de onderzoekers, Richard Zare, in een persbericht.
‘Een massaspectrometer verzamelt de druppels en vertelt ons wat de opgeloste chemicaliën zijn. Door systematisch de doellocatie van de druppels te scannen, konden we een kaart van de wortelchemicaliën maken.’
De beelden hiervan onthullen de overgang tussen stamcellen en volgroeid wortelweefsel. Daaruit blijkt hoe belangrijk de rol van metabolieten is – moleculen voor de energieproductie in de cellen.
De onderzoekers ontdekten dat een cyclus van metabolieten, bestaande uit tricarboxylzuur (waar citroenzuur onder valt), een kernfunctie in de wortelontwikkeling vervult.
De verwachting van de onderzoekers was dat deze metabolieten de moleculen gelijkelijk zouden verdelen, maar er werden juist patronen gevormd.
De planten doen dit met opzet om de moleculen te concentreren in gebieden waardoor ze goed gaan groeien.
Niet alleen maïsplanten laten dit gedrag zien. Hetzelfde geldt namelijk ook voor het geslacht Arabidopsis.
Met dit nieuwe inzicht willen de onderzoekers nieuwe manieren ontwikkelen om de groei van planten te reguleren, zowel chemisch als genetisch, wat nuttig kan zijn in gebieden die kampen met droogte door klimaatverandering.