Wetenschappers: Pinguïns hebben mogelijk een ‘menselijk’ trekje
De wetenschappers plaatsten een spiegel in Oost-Antarctica en ontdekten daar iets opzienbarends over pinguïns.
Een bepaalde groep wilde pinguïns in Antarctica behoort misschien tot een kleine club binnen de dierenwereld waar tot nu toe alleen vogels, enkele zoogdieren en een paar vissen toe behoorden.
Dat is de conclusie van een opzienbarend onderzoek van onder meer het National Institute of Advanced Studies uit India en het Ministry of Earth Sciences van de Indiase regering. Het onderzoek is nog niet aan peer review onderworpen.
Ze deden verschillende testen met spiegels bij een groep adeliepinguïns in Oost-Antarctica, en daar blijkt uit dat de zwart-witte zeevogels meer bewustzijn kunnen hebben dan eerder gedacht.
Moeilijk te onderzoeken
De onderzoekers concludeerden dat de adeliepinguïns een ‘bepaalde mate van zelfbewustzijn’ kunnen hebben, wat extreem zeldzaam is bij dieren.
Dat zelfbewustzijn is onder meer te herkennen als een levend wezen iets bij zichzelf opmerkt wat in de reflectie te zien is – bijvoorbeeld als hij een rode stip probeert aan te raken die in het spiegelbeeld van zijn gezicht te zien is.
Bij mensen is dit vermogen makkelijk te testen, maar bij onze gevederde vrienden is het een stuk ingewikkelder. Daarom deden de onderzoekers in Oost-Antarctica maar liefst vier verschillende spiegelexperimenten.
Meerduidige ontdekkingen
In het eerste experiment observeerden de onderzoekers hoe de pinguïns reageerden op spiegels die ze op de grond hadden geplaatst. Ze zagen geen reactie, wat eigenlijk al een ontdekking op zich kan zijn, want veel andere dieren denken dat het spiegelbeeld een ander dier is.
Toen de onderzoekers later stickers op de spiegels plakten die op de pinguïns zelf leken te kleven, observeerden ze wel hoe de dieren opgewonden probeerden om de stickers te verwijderen. Dat was echter niet het geval toen de pinguïns zichzelf met een slabbetje om op hun spiegelbeeld zagen.
Het onderzoek is nog niet onderworpen aan peer review, een vast onderdeel van de kwaliteitsbepaling van wetenschappelijke publicaties, en de onderzoekers erkennen zelf dat hun bevindingen niet eenduidig zijn. Toch menen ze bewijs te zien dat de wilde adeliepinguïns een bepaalde mate van zelfbewustzijn hebben.