Wat ligt er onder de microscoop: Brandnetel of klittenband?
Vloeistof, trilhaartjes en cellen doemen op in bonte kleuren en fraaie vormen als we de wereld vanuit een heel nieuw perspectief bekijken met een geavanceerde microscoop. In microland kunnen zelfs bekende voorwerpen lastig te herkennen zijn. Lukt het jou?
De bladeren en steel van de brandnetel zitten vol haartjes, die er van dichtbij uitzien als dodelijke stekels.
De haartjes zijn buisjes van kiezel, een vorm van glas, dat zelfs bij de lichtste aanraking afbreekt en een scherp breukvlak achterlaat, zoals wanneer je de hals van een fles slaat.
Het breukvlak dringt makkelijk door de huid, waar de cel zijn gif deponeert.
Het resultaat is een branderig en jeukend gevoel, dat uren kan duren, en op de huid verschijnen vochtblaasjes.
Het gif bestaat uit een aantal chemische stoffen, waaronder serotonine en histamine. De laatste kan zwellingen van de huid veroorzaken.
Elektronenstraal ziet alles
De elektronenmicroscoop gebruikt een straal elektronen met een veel kortere golflengte dan licht, waardoor de resolutie fors hoger is. De straal wordt in bepaalde patronen weerkaatst of gaat dwars door een monster heen.
De lenzen bestaan uit magneten die de elektronenstraal op het motief richten, dat miljoenen keren vergroot kan worden. Er zijn twee varianten van het instrument: de transmissie-elektronenmicroscoop (TEM) en de scannings- of rasterelektronenmicroscoop (SEM).