Planten hebben geen hersenen zoals wij, maar toch is de vleesetende venusvliegenvanger in het bezit van een soort kortetermijngeheugen.
De plant vangt insecten door twee vangbladeren dicht te klappen als de prooi de tastharen aan de binnenkant aanraakt.
Maar de val klapt niet meteen dicht. De plant moet meermaals worden aangeraakt voor hij de daarvoor verantwoordelijke cellen activeert.

De vlieg komt met één aanraking van de haren op de vleesetende plant nog weg. De tweede keer klapt de val dicht.
De plant is dus in staat om eerdere aanrakingen te onthouden. Vaak zijn twee aanrakingen binnen 30 seconden genoeg om de val te laten dichtklappen.
De plant kan tot vijf tellen
Daarna zijn er nog drie aanrakingen nodig voor de plant enzymen begint te produceren die de prooi moeten verteren. De plant kan, met andere woorden, tot vijf tellen.
Nu hebben onderzoekers van het National Institute for Basic Biology in Japan aangetoond hoe dat werkt. Het geheugen stoelt op de productie van calcium in de bladeren, uitgelokt door de tastharen, en als daar een bepaalde hoeveelheid van is, sluit de val.
Calcium stuurt geheugen aan
Bij aanraking van de tastharen komt er calcium vrij in het blad. Hier zie je het calciumniveau in een kleurenschema, van laag (paars) naar hoog (geel). Als het niveau hoog genoeg is, sluit de val.

Eerste aanraking

Tweede aanraking

De val sluit
De onderzoekers gebruikten genetische modificatie om een plant te creëren die een eiwit produceert dat oplicht bij contact met calcium.
Het bleek dat de eerste aanraking van een tasthaar de bladeren liet oplichten, maar niet genoeg was voor de val. Pas bij de tweede keer was het calciumniveau hoog genoeg om de val te laten dichtklappen.
Geheugen bespaart energie
De oorzaak van deze strategie is volgens de onderzoekers dat het te veel energie zou kosten als de plant bij elke aanraking van een tasthaar dichtklapt.
Als een regendruppel de val al activeert, zou de val vaak voor niets sluiten.