Giftige planten - Hier zijn 9 giftige planten waar je dood aan kunt gaan

• Gifstof: Glycosiden en steroïde saponinen, die inwerpen op het hart.
• Dodelijkheid: Het lelietje-van-dalen is bijna nooit dodelijk, maar bel een dokter bij consumptie van meer dan vijf bessen, bloemen of andere plantdelen.
• Symptomen: Misselijkheid, braken, duizeligheid en hartritmestoornissen.
• Wat te doen: Drink water, wek braken op en bel een dokter.

Het lelietje-van-dalen groeit in loofbossen, naaldbossen en op de hei. De giftige plant bestaat uit een stengel, lange groene bladeren en witte bloemkelkjes.

De bladeren lijken sterk op de eetbare daslook, die in dezelfde omgevingen voorkomen. Let dus goed op dat je niet per ongeluk een lelietje-van-dalen in de pan doet.

• Gifstof: Colchicine, dat de celdeling kan belemmeren en kan leiden tot hartfalen en ademhalingsverlamming.
• Dodelijkheid: Het gehalte colchicine in de bladeren wisselt sterk. Alles tussen de 3 en de 60 gram kan dodelijk zijn.
• Symptomen: Dorst, hevig braken, buikpijn, bloederige diarree en een branderig gevoel in de mond.
• Wat te doen: Drink water, wek braken op en bel een dokter. Vergiftiging wordt behandeld met een klysma tegen verstopping of actieve kool, die ongewenste stoffen in het spijsverteringsstelsel bindt.

Herfsttijloos is een giftig bolgewas dat van nature groeit op vochtige en voedselrijke grond, zoals weiden en oevers. Vanwege de fraaie bloemen is hij ook geliefd in tuinen en parken.

Hefsttijloos ziet er onschuldig uit met zijn lange groene bladeren in de lente en de zomer en zijn paarse bloemen in de herfst. Maar schijn bedriegt!

Deze plant is zo giftig dat slechts drie bladeren al dodelijk kunnen zijn. Vaak wordt vergiftiging veroorzaakt door verwarring met daslook.

Herfsttijloos ruikt echter minder sterk naar uien dan daslook, dus als je daslook gaat plukken, gebruik dan je neus.

• Gifstof: Cicutoxine, een zeer sterk gif dat de ademhalingsspieren kan stilleggen.
• Dodelijkheid: De werking van het gif van de waterscheerling hangt af van het gehalte cicutoxine in de betreffende plant, maar één hapje kan al dodelijk zijn.
• Symptomen: Speekselvorming, misselijkheid, ademhalingsproblemen, hevige krampen.
• Wat te doen: Drink water, wek braken op en bel een dokter. De vergiftiging wordt behandeld met actieve kool, die ongewenste stoffen in het spijsverteringsstelsel bindt.

Waterscheerling groeit op oevers en in moerassen en is een van de giftigste planten van Nederland.

De giftige plant behoort tot de schermbloemenfamilie en is te herkennen aan de groepjes witte bloemen en de gladde, groene holle stengel.

Waterscheerling is vooral gevaarlijk voor paarden en herkauwers, die soms de zeer giftige wortels eten.

Daarom kent Duitsland een wet die bepaalt dat boeren waterscheerling van hun grond moeten verwijderen.

Wil je meer weten over de Nederlandse natuur? Lees dan ook de artikelen over slangen in Nederland en spinnen in Nederland en België.

• Gifstof: Alkaloïden, die een spierverlammende werking hebben en tot zuurstoftekort kunnen leiden.
• Dodelijkheid: Een dodelijke dosis voor een volwassene is 150 tot 300 mg alkaloïde of 15 tot 30 gram vruchten.
• Symptomen: Kwijlen, verlamming en krampen.
• Wat te doen: Drink water en wek braken op. De vergiftiging wordt behandeld met actieve kool, die ongewenste stoffen in het spijsverteringsstelsel bindt.

Gevlekte scheerling is een giftige schermbloem die meer dan 2 meter hoog kan worden.

Hij groeit vaak langs sloten en oevers en is te herkennen aan zijn roodgevlekte stengel, geribbelde vruchten en witte bloemen die lijken op die van de berenklauw.

Gevlekte scheerling is zo giftig dat een eetlepel van de vruchten dodelijk kan zijn. Het gif verlamt de spieren, waardoor je kunt stikken door zuurstofgebrek.

Vanwege de giftigheid was de plant in de oudheid een geliefde executiemethode.

De Griekse filosoof Socrates werd gedood met gevlekte scheerling, wellicht vermengd met opium om de pijn te verzachten.

• Gifstof: Glycociden, die inwerken op het zenuwstelsel en hart. In kleine doses versterken ze het hart, maar grotere hoeveelheden zijn dodelijk.
• Dodelijkheid: Voor volwassenen zijn 2 à 3 bladeren dodelijk.
• Symptomen: Tintelingen in de tong, duizeligheid, buikklachten, slapheid, gezichtsstoornissen.
• Wat te doen: Drink water, wek braken op en bel een dokter.

Vingerhoedskruid is een giftige plant uit de weegbreefamilie. Hij groeit in bossen, op hellingen en bij hekken en is te herkennen aan zijn paarse, trechtervormige bloemen, die op vingerhoedjes lijken.

De giftige plant is populair in de tuin, en vergiftigingen met vingerhoedskruid komen het vaakst voor wanneer de plant wordt verward met eetbare bloemen uit de tuin, zoals goudsbloemen, die worden gebruikt voor thee en salades.

• Gifstof: Tropaanalkaloïden, die hartkloppingen, koorts, hallucinaties, euforie, geheugenverlies en verlamming van de ademhalingsspieren kunnen veroorzaken.
• Dodelijkheid: Voor volwassenen is 100 mg atropine dodelijk, of ca. 25 gram zaden.
• Symptomen: Roodheid, uitdroging, dorst, buikpijn, misselijkheid, gezichtsstoornissen, enz.
• Wat te doen: Drink water, wek braken op bel een dokter bij bewustzijnsstoornissen. Vergiftiging is te behandelen met fysostigmine.

Doornappel behoort tot de nachtschadefamilie en is te herkennen aan zijn grote, gekartelde bladeren en stekelige, ronde vruchten.

De giftige plant groeit op veel plekken, vooral in de buurt van steden en afvalstortplaatsen.

Door de hallucinerende en stimulerende werking wordt de doornappel wel verwerkt in crèmes die lustopwekkend moeten werken.

Je hebt echter al gauw een overdosis te pakken als je zaadjes van de doornappel eet.

• Gifstof: Atropine, dat hallucinerend werkt.
• Dodelijkheid: Voor volwassenen zijn tien bessen van de wolfskers dodelijk, voor kinderen drie.
• Symptomen: Dorst, gezichtsstoornissen en buikpijn.
• Wat te doen: Drink water, wek braken op bel een dokter bij bewustzijnsstoornissen.

Wolfskers is een giftige plant die circa 1 meter hoog wordt. Hij heeft zwarte bessen en groeit bij struikgewas, grindgroeven en bebouwing.

Net als de doornappel behoort hij tot de nachtschadefamilie, die giftige alkaloïden bevat.

Wolfskers wordt ook belladonna (mooie vrouw) genoemd omdat je van de bes grote pupillen krijgt. Romeinse vrouwen zouden hem hebben gebruikt om er aantrekkelijker uit te zien.

• Gifstof: Daphnine, dat de huid irriteert en kankerverwekkend is. Het rood peperboompje kan dodelijk zijn bij consumptie en ernstig eczeem veroorzaken bij aanraking.
• Dodelijkheid: Voor volwassenen zijn 10 à 12 bessen dodelijk.
• Symptomen: Buikpijn, bloederige diarree en krampen.
• Wat te doen: Drink water, wek braken op en bel een dokter.

Het rode peperboompje is een giftige struik die 1 meter hoog kan worden en te herkennen is aan zijn lange, groene bladeren en felrode besjes.

De plant groeit bij vochtige bossen en op kalkrijke grond.

Met het gif, dat de huid irriteert, werd vroeger de pijn van reuma bestreden, en bedelaars zouden het hebben gebruikt om medelijden op te wekken.

• Gifstof: Taxine, dat de hartslag vertraagt. Taxusvergiftiging kan hartkloppingen en hartstilstand veroorzaken.
• Dodelijkheid: Voor volwassenen is ca. 50 gram taxusnaalden, een paar eetlepels, dodelijk.
• Symptomen: Misselijkheid, braken en hartproblemen kort na consumptie.
• Wat te doen: Drink water en bel een dokter.

De taxus, venijnboom of ijf heeft groenblijvende, naaldvormige bladeren en rode bessen.

De giftige plant groeit in tuinen, parken en sommige bossen. In de middeleeuwen werd de taxus vanwege zijn buigzaamheid gebruikt voor het maken van bogen.

De taxus ziet er uitnodigend uit, en zijn rode bessen zijn aantrekkelijk voor kinderen. Dieren worden vaak vergiftigd als ze per ongeluk met taxustakken gevoerd worden.

In 2007 stierven twee beren in een Deense dierentuin omdat een oppasser niet wist hoe giftig de plant is.