Elk jaar gooit de wereldbevolking circa 350 miljoen ton plastic weg.
Veel daarvan belandt in de oceanen, waar het in de loop der jaren een grote plasticsoep in de Stille Oceaan heeft gevormd. Er is zelfs plastic gevonden op de Noordpool.
Gelukkig denken elke dag veel knappe koppen na over hoe de wereld die miljoenen tonnen plastic beter kan recyclen.
Wetenschappers hebben enzymen ontwikkeld die het plastic kunnen afbreken. En er wordt gewerkt aan methoden om de afgebroken plasticvezels te verwerken in de kledingmode van volgend jaar.
Maar misschien moeten we het ook eens hebben over de manier waarop recyclinginstallaties het afval schoonmaken voordat het wordt gebruikt in nieuwe producten, zo blijkt uit een studie.
Microplastics vliegen de afvoer in bij reinigen
In een rapport in het Journal of Hazardous Materials Advances bestudeerden een Schotse en een Canadese onderzoeker het afvalwater van een installatie die plasticafval voorbereidt voor recycling.
Voordat het plastic wordt versnipperd of gesmolten, moet het eerst grondig worden gereinigd.
In de bestudeerde installatie wordt het plastic in vier stappen met water gereinigd.
En na elke wasbeurt vonden de onderzoekers microscopische plasticdeeltjes in het water dat de installatie op het riool en – in mindere mate – rechtstreeks in de natuur loost.
In totaal komt er bijna 3000 ton microplastics per jaar uit de installatie na het reinigen van circa 22.600 ton plastic afval.
Vervuiling kan nog erger zijn
De vervuiling door de installatie is mogelijk zelfs nog erger dan 3000 ton microplastics.
De onderzoekers keken alleen naar plasticdeeltjes tot 1,6 micron (er zit 1000 micron – of micrometer – in een millimeter, of een miljoen micron in een meter).
Er kunnen dus nog kleinere deeltjes in het milieu terechtkomen – zonder dat de installatie ze eruit filtert of onderzoekers ze kunnen detecteren.
De vervuiling is niet te wijten aan het feit dat de installatie niet aan de milieueisen voldoet.
De onderzoekers schrijven dat de fabriek een filter heeft geïnstalleerd om de kleine plasticdeeltjes op te vangen voordat ze in de natuur terechtkomen.
Zeer kleine plasticdeeltjes zijn mogelijk het gevaarlijkst voor levende wezens, omdat ze volledig kunnen doordringen in de cellen van dieren en mensen.
Gevolgen onbekend
In 2022 vonden onderzoekers voor het eerst microscopische plasticdeeltjes in mensenbloed. Maar liefst 80 procent van de 22 proefpersonen in het onderzoek had zelfs sporen van microplastics in hun bloedmonsters.
De precieze gevolgen van microplastics die in het lichaam terechtkomen, zijn nog onbekend.
Eén onderzoek wijst erop dat het plastic aan rode bloedcellen kan blijven plakken, waardoor die minder goed in staat zijn om zuurstof te vervoeren. Andere onderzoekers vermoeden dat microplastics in cellen de kans op kanker kunnen vergroten.