Shutterstock
Megalodon

Mysterieus haaienkerkhof ontdekt op de zeebodem

Op 5,4 kilometer diepte in de Indische Oceaan zijn honderden fossiele resten gevonden van diverse haaiensoorten – waaronder de voorouder van een van de grootste roofdieren die ooit heeft rondgezwommen in de oceanen.

Aanvankelijk dachten de onderzoekers dat ze een net vol slik en sedimenten hadden opgehaald van de bodem van de Indische Oceaan voor de kust van West-Australië. Tot ze beter keken.

Want in het net, dat op wel 5,4 kilometer diepte had gelegen, vonden ze maar liefst 750 fossiele haaientanden, waarvan sommige miljoenen jaren oud zijn en behoren tot de voorouder van een van de grootste monsters die ooit over de wereldzeeën heersten: de megalodon.

Haaientanden uit Australië

In totaal zijn er 750 haaientanden gevonden op circa 5,4 kilometer diepte. Sommige zijn afkomstig van recente haaiensoorten, zoals de witte haai en de makreelhaai, andere zijn miljoenen jaren oud.

© Museums Victoria-Ben Healley

Grootste killer van de zee

Het mysterieuze haaienkerkhof werd door wetenschappers van het Australische nationale onderzoeksinstituut CSIRO ontdekt bij onderzoek in twee nieuwe zeeparken circa 2500 kilometer voor de westkust van Australië.

Volgens hen zijn de 750 haaientanden onder meer afkomstig van recente haaiensoorten, zoals de witte haai en de snelle makreelhaai.

Maar er zitten ook prehistorische haaien bij, zoals de directe voorouder van een van de grootste killers van de zee, de megalodon, die zo’n 3,5 miljoen jaar geleden uitstierf en evenveel woog als 18 volwassen mannetjesolifanten.

Tanden zijn enige spoor

Het skelet van haaien bestaat uit zacht kraakbeen, dat snel wordt afgebroken. Daarom zijn de harde tanden zo’n beetje het enige wat we hebben om hun 450 miljoen jaar lange geschiedenis mee te reconstrueren.

De Australische onderzoekers hebben geen duidelijke verklaring voor het feit dat zo veel tanden van de roofdieren in hetzelfde geografische gebied liggen. Een van de ideeën is dat er mogelijk een laag punt in de zeebodem was waar ze in de loop der tijd terecht zijn gekomen.

Volgens de onderzoekers laat de ontdekking zien dat we nog veel te leren hebben over wat er gebeurt in de diepste en meest ontoegankelijke gebieden van de zeebodem.