Het verhaal van Ayers Rock – nu Uluru geheten – begint zo’n 550 miljoen jaar geleden. Rivieren voerden het zand waaruit Uluru nu bestaat vanaf het gebergte Petermann Ranges af naar een vlakte.
Door een zeestijging 50 miljoen jaar later overstroomde de vlakte, en de druk van zee en afzettingen perste het Uluruzand samen tot zandsteen.
Enorme rotsen – door geologen monolieten genoemd – zoals de Uluru komen over de hele wereld voor. Een stukje buiten de Nigeriaanse hoofdstad Ajuba bevindt zich de rots Zuma, die 745 meter boven zijn omgeving uitsteekt en daarmee twee keer zo hoog is als de Uluru.
De rode kleur kwam pas later
Door de tektonische bewegingen van 300 tot 400 miljoen jaar geleden werd het Ulurugebied boven zeeniveau verheven en geplooid, waardoor er bergen en dalen ontstonden. Uluru kwam zelfs op zijn kant te liggen.
Sindsdien is het gebied eromheen weggeërodeerd door het weer, maar het zandsteen is harder dan andere lagen in de omgeving, waardoor Uluru nu 348 meter boven de Simpsonwoestijn uitsteekt.
Zandsteen is zelf grijzig, maar door contact met lucht en vocht roesten de ijzermineralen daarin en worden ze rood. Uluru is daarom als het ware verroest.