Fotowonderen uit de microwereld

Een 12 dagen oude muizenfoetus licht op in allerlei kleuren dankzij immunohistochemie. Deze methode benut het feit dat sommige antilichamen zich hechten aan weefsels en oplichten in kleur: bloedvaten worden rood, zenuwen blauw en immuuncellen groen. De ruggengraat van de foetus is in aanleg.

Koperoxide vormt een bepaald soort kopererts met de naam cupriet. De stukken zijn donkerrood, zacht en zwaar, maar ook heel klein. Doordat cupriet snel krassen krijgt, wordt het materiaal zelden gebruikt voor sieraden.

Vloeibare cafeïne ziet er onder een microscoop anders uit. De cafeïne is op de foto verwarmd en tussen glasplaten geplaatst die de vloeistof koelen. De grijsbruine achtergrond met spleten is gestolde cafeïne, terwijl de kleurrijke bellen afzettingen van cafeïnedamp bevatten, die gekleurde kristallen vormen wanneer ze condenseren.

Alcides orontes leeft in Indonesië. De grote vleugels van de nachtvlinder zijn blauw door een speciale schubbenstructuur. De schubben bevatten structuurkleuren: kleuren die ontstaan door breking en weerkaatsing van het licht.

Midden op de foto zie je twee mosdiertjes met hun inwendige lichaamsstructuur. Bovenaan zitten hun tentakels, die met haartjes voedsel uit het water filteren. De diertjes van nog geen millimeter lang leven in koloniën onder water of in natte gebieden.

Als er zonlicht op een bevroren druppel water op de motorkap van een auto valt, kan het wel het oog van een orkaan lijken. De warmte heft de bindingen tussen de waterstofmoleculen op, waardoor de vaste vorm van de waterkristallen verdwijnt en de ijsstructuren in water veranderen.

Van dichtbij ziet het er heftig uit als het leven uit een blad wegebt. De gelige kleur komt van lamplicht dat door het blad schijnt. De fotosynthese is gestopt en koolstof, stikstof, fosfor en zwavel worden afgebroken. De vrijkomende elementen kunnen fungeren als bouwstenen voor de nieuwe planten van komend voorjaar.