Het onderzoek is gebaseerd op analyses van het genoom van 86 groene knolamanieten die sinds 1993 in Californië en sinds 1978 in delen van Europa zijn verzameld.
Bij de Amerikaanse monsters stelden de onderzoekers vast dat paddenstoelen die in de loop der tijd in twee verschillende gebieden waren verzameld, precies hetzelfde genetisch materiaal bleken te hebben, waardoor ze in principe hetzelfde individu waren.
Dit betekent dat de giftige paddenstoelen zich de afgelopen tientallen jaren hebben voortgeplant met behulp van de chromosomen van slechts één organisme: zogeheten ongeslachtelijke voortplanting.
Snelle verspreiding
De paddenstoelen kunnen zich ook verspreiden met de chromosomen van twee verschillende organismen. Dat noemen we geslachtelijke voortplanting. En deze cocktail van opties ligt volgens de onderzoekers ten grondslag aan de opmars van de groene knolamaniet.
‘De verschillende voortplantingsstrategieën van de invasieve groene knolamaniet vergemakkelijken waarschijnlijk de snelle verspreiding, wat een verregaande overeenkomst laat zien tussen invasies van planten, dieren en paddenstoelen,’ schrijven de onderzoekers.
Van veel paddenstoelen is bekend dat ze zich voortplanten door middel van zowel geslachtelijke als ongeslachtelijke sporen, maar de groene knolamaniet hoorde daar tot voor kort niet bij.
Door seksuele voortplanting kunnen soorten evolueren en zich aanpassen door genen te mixen, maar ongeslachtelijke voortplanting stelt individuele paddenstoelen in staat zich snel te verspreiden en jarenlang geheel op eigen houtje te overleven.
De groene knolamaniet is inheems in Europa, maar is de laatste decennia opgerukt in nieuwe gebieden, zoals Noord-Amerika, Australië en delen van Europa waar hij nog niet voorkwam. De onderzoekers denken dat ongeslachtelijke voortplanting een deel van de verklaring kan zijn.
De studie is nog niet collegiaal getoetst, wat deel uitmaakt van de kwaliteitsborging van wetenschappelijke publicaties, maar is gepubliceerd op de preprintserver biorxiv in afwachting van publicatie in een wetenschappelijk tijdschrift.