Als de kleine glaskikkers in slaap vallen in de bomen in de Zuid- en Centraal-Amerikaanse jungle, wordt hun lichaampje transparant, waardoor je bijna alleen maar een kloppend hartje tussen de lichtgroene bladeren kunt spotten, als je heel goed kijkt.
De meeste doorzichtige dieren leven in het water, en produceren geen hemoglobine of rode bloedcellen, en daarom is de camouflagetruc van de glaskikker op de grens van het onmogelijke.
Nu hebben onderzoekers van het American Museum of Natural History in New York ontdekt welk bijzonder geheim de boomkikkers verbergen in hun organen.
Doordat de kleine glaskikkers bloed uit hun lichaam kunnen laten wegtrekken, lijken ze bijna één met de groene bladeren. Hier slaapt een stel glaskikkers op een blad.
Speciale verstopplek
De kleine glasachtige diertjes verstoppen namelijk 89% van hun rode bloedlichaampjes in hun lever, zodat ze gemiddeld 34 tot 61 procent doorzichtiger worden als ze slapen.
Met een speciale fototechniek waarbij de lichtgolven veranderen in geluidsgolven, konden de onderzoekers de rode bloedcellen in het lichaam van de kikkertjes volgen. Links zie je een slapende glaskikker die bijna al zijn bloed in zijn lever heeft verstopt. Rechts zie je een glaskikker onder verdoving met bloed in zijn hele lichaam.
Dat ontdekten de onderzoekers met een speciale fototechniek die met behulp van lasers de rode bloedlichaampjes door de aders van de kikker kan volgen. Als de moleculen het laserlicht absorberen, komen er geluidsgolven vrij die de onderzoekers gebruiken om het lichaam in kaart te brengen – fotoakoestische beeldvorming.
De lever, die in een speciaal zakje zit waarmee de kikker nog transparanter wordt, wordt 40 procent groter om plaats te maken voor de vele extra cellen. Als de kikkers vervolgens gestrest raken of wakker worden, verspreiden alle rode bloedcellen zich weer over de rest van het lichaam.
Het hart, de lever en het spijsverteringsstelsel van de glaskikker zitten in een speciaal zakje dat camouflage vereenvoudigt.
Zou dodelijk moeten zijn
De onderzoekers waren verbaasd door het gegeven dat de kikkers dit gewoon overleven. De meeste gewervelde dieren krijgen namelijk bloedproppen als alle rode bloedcellen op een plek zijn.
Bloedproppen kunnen voor mensen levensbedreigend zijn, en daarom denken de onderzoekers dat de geneeskunde uitkomst kan bieden om te verklaren hoe de kikkers het leeuwendeel van hun rode bloedcellen verzamelen en weer vrijgeven in hetzelfde kleine orgaan. Dat geheim kennen we namelijk nog niet.