Het is misschien niet zo gek dat depressie minder vaak voorkomt op het platteland dan in de stad.
Lawaai, luchtvervuiling en een gebrek aan daglicht voor wie op de begane grond woont – het zijn slechts enkele van de dagelijkse ongemakken waarmee veel stedelingen leven.
Wellicht is dat de oorzaak dat depressieve stoornissen in steden volgens eerdere studies wel 39 procent vaker voorkomen dan op het platteland in negen Europese landen en de VS.
Maar niet alle stedelijke gebieden zijn even slecht voor de geestelijke gezondheid. Integendeel.
Dit is de verrassende boodschap van een internationaal onderzoeksteam uit de VS, Zweden en Denemarken, die grote hoeveelheden gegevens en satellietbeelden doorspitten. Hun onderzoek is gepubliceerd in Science Advances.
Satellietbeelden en bevolkingsregisters
Ze waren uit op het perfecte recept voor een stad die duurzaam is én de geestelijke gezondheid zo goed mogelijk ondersteunt.
Daartoe kamden ze satellietbeelden uit van alle gebouwen in Denemarken van 1987 tot 2018.
Vervolgens deelden ze de gebouwen in naar hoogte en bebouwingsdichtheid in het gebied.
Daarna hielden de onderzoekers de vele woongegevens naast individuele woonadressen en Deense gezondheids- en sociaal-economische registers.
Zo hielden ze rekening met bekende factoren die het risico op depressie verhogen, zoals de sociaal-economische status of ouders bij wie een geestesziekte is vastgesteld.
Sociale interacties bevorderen het welzijn
Er waren niet meer gevallen van depressie in dichtbevolkte stedelijke gebieden te zien.
Volgens de onderzoekers kan dit komen doordat bewoners van stadscentra volop gelegenheid hebben om deel te nemen aan sociale netwerken en interacties, wat de geestelijke gezondheid ten goede kan komen.
De onderzoekers stellen voor te investeren in het uitbreiden van de openbare ruimte van bestaande voorsteden en het opzetten van wandelvriendelijke wijken, zodat we minder afhankelijk worden van auto’s. Hier een luchtfoto van een voorstad in Australië.
Landelijke gebieden lijken ook het risico op geestelijke gezondheidsproblemen niet te vergroten.
Het hoogste risico op depressie werd aangetroffen in buitenwijken en voorsteden, vooral in gebieden met lage eengezinswoningen, zoals de klassieke nieuwbouwwijken.
De onderzoekers suggereren dat de relatief hogere kans op depressie in deze buitenwijken het gevolg kan zijn van de lange autoritten die veel bewoners elke dag moeten maken, minder openbare ruimten waar je een luchtje kunt scheppen en de relatief lage concentratie van bewoners, waardoor je minder mensen tegenkomt in winkels, cafés en restaurants.
De wetenschappers wijzen er wel op dat het onderzoek is uitgevoerd in Denemarken. Het staat niet vast dat de resultaten ook gelden voor landen met andere geografische en culturele omstandigheden.