Als Valentijnsdag maar een eenzame bedoening was, en je maar al te graag de juiste partner wil vinden, dan heb je misschien wel eens een van de vele datingapps overwogen.
Op basis van informatie over iemands interesses, verwachtingen van een eventuele relatie en misschien ook politieke standpunten, zoeken deze datingapps met ingenieuze algoritmen naar potentiële partners.
Dat klinkt handig, en soms werkt het ook. Maar ondanks de populariteit van deze apps, diverse tv-programma’s en andere liefdesexperimenten, kan de wetenschap nog niet vaststellen wat twee personen gemeen moeten hebben om een succesvolle relatie aan te gaan.
Gemeenschappelijke interesse is niet alles
Als we op zoek zijn naar succes in de liefde, hebben we vaak de wens dat de persoonlijkheid van een partner ons aan onszelf doet denken. Als je extravert bent, zoek je meestal naar een extraverte persoon, en hetzelfde geldt voor introvertere mensen.
Onderzoek op dit gebied laat zien dat dat niet per se een slechte strategie is, maar ook dat iemands persoonlijkheid uiteindelijk niet zo’n grote rol speelt.
‘Veel mensen ervaren chemie met mensen die op meerdere vlakken op hen lijken,’ zegt hoogleraar psychologie aan de universiteit van Rochester in New York, Harry Reis, tegen The Guardian.
Maar dat is niet het recept voor geluk.
‘Als ik jou in een ruimte met 20 mensen zou zetten die op meerdere vlakken op jou lijken, zou de kans dat je met meer dan één van hen chemie hebt, niet erg groot zijn,’ legt Harry Reis uit.
Hij vertelt ook dat als twee mensen op een eerste date gaan, de mogelijke verschillen in persoonlijkheid pas een rol gaan spelen, als die verschillen heel extreem zijn.
Romantische idealen werken ook niet
De meeste mensen hebben een beeld in hun hoofd van de ideale partner, maar de wetenschap wijst ook hier in een heel andere richting.
Want hoewel eigenschappen als zorgzaamheid en avontuurlijkheid meestal als positief worden gezien, blijkt uit een experiment met speeddaten dat het anders kan uitpakken.
Bij speeddaten komt een groepje mensen samen om op een aantal razendsnelle dates te gaan met elkaar, met een maximum van (bijvoorbeeld) 5 minuten per date. Als de tijd om is, wisselt iedereen van tafel, en begint een nieuwe date.
Daaruit bleek namelijk dat het ideaalbeeld van mensen er verrassend weinig toe deed als ze eenmaal tegenover elkaar zaten.
De mensen die een zorgzame partner zochten, bleken net zo goed te klikken met de avontuurlijke deelnemers, en andersom. De onderzoekers wijzen er daarom op dat we misschien wel voor veel eigenschappen van een potentiële partner openstaan, als we ze tenminste als positief beschouwen.
‘We kunnen niet bewijzen dat sommige mensen daadwerkelijk een partner kiezen op basis van specifieke karaktereigenschappen,’ zegt hoogleraar psychologie aan de universiteit van Californië, Paul Eastwick, tegen The Guardian. Hij vergelijkt de situatie met een bezoek aan een restaurant:
‘Het is alsof je een bepaald gerecht kiest in een restaurant, en dan een hap neemt van de bestelling van je tafelgenoot. Je vindt dat gerecht misschien wel net zo lekker als je eigen eten,’ zegt Eastwick.
Volgens Harry Reis komen er zo veel toevalligheden kijken bij de liefde, dat echte chemie niet in een algoritme en geavanceerde computersystemen te vatten is.
‘Het is vooral belangrijk dat de andere persoon op de juiste momenten lacht, en of er echt goed naar je geluisterd wordt,’ concludeert Reis.