In 2015 maakte een groep onderzoekers een bijzondere ontdekking in een grot bekend, zo’n 50 kilometer ten noordwesten van Johannesburg in Zuid-Afrika.
Ze hadden meer dan 1500 skeletresten blootgelegd van een toen nog onbekende mensensoort.
De primitieve soort, die Homo naledi genoemd werd, was klein van stuk, met lange armen, kromme vingers en een brein ter grootte van een sinaasappel.
Na deze baanbrekende vondst waren ze jaren zoet met het analyseren van oppervlakken en sedimenten in het tunnelsysteem waar de skeletten werden ontdekt.
En nu kunnen ze nog iets opzienbarends bekendmaken:
Ondanks het kleine brein van Homo naledi zijn er aanwijzingen dat de soort zijn doden begroef in echte graven, die ze markeerden door symbolen op de wanden van de grot te kerven.
Daarnaast zeggen de onderzoekers bewijs te hebben gevonden dat de primitieve mensensoort met vuur zijn weg kon vinden in de diepte.
Hoofdonderzoeker Lee Berger van de universiteit van Witwatersrand in Johannesburg vertelt over de resultaten van het onderzoek:
Het onderzoeksteam beschrijft zijn nieuwste bevindingen als revolutionair.
Tot nu toe dachten wetenschappers dat deze soort niet in staat was tot complex gedrag.
Maar nu suggereren analyses dat de verre, primitieve verwanten van de mens geavanceerde begrafenisrituelen kenden, die vergelijkbaar zijn met die van Homo sapiens en de Neanderthaler. Alleen véél eerder.
Volgens de onderzoekers zijn de graven zeker 100.000 jaar ouder dan de vroegste sporen van graven die in verband zijn gebracht met Homo sapiens.
Andere, onafhankelijke onderzoekers zijn echter van mening dat er nog steeds geen tastbaar bewijs is dat de complexe begrafenisrituelen definitief linkt aan de primitieve soort.
Er zijn meerdere verklaringen voor de vondsten in de grot, zo stellen ze.
Zo zijn de gevonden skeletten mogelijk niet begraven, maar gewoon op de bodem van de grotten gelegd – en de inkervingen op de wanden van de grot kunnen gemaakt zijn door mensen die de ondergrondse tunnelsystemen ontdekten lang nadat Homo naledi was uitgestorven, merken de kritische onderzoekers op.
De onderzoekers achter de ontdekking hebben hun bevindingen tot nu toe gepresenteerd op een wetenschappelijk congres.
De volgende stap is de publicatie van drie wetenschappelijke studies in het tijdschrift eLife.