Stel je een wereld voor waarin ouders geavanceerde DNA-technologie kunnen gebruiken om baby’s te kweken met het laagst mogelijke risico op autisme, bipolaire stoornis, diabetes, kanker, hart- en vaatziekten en nog veel meer.
Het klinkt misschien onvoorstelbaar.
Maar het is al mogelijk – en steeds meer particuliere bedrijven bieden nu kunstmatige inseminatie met uitgebreide genetische analyse aan, waardoor ouders hun kinderen kunnen selecteren op hun erfelijke materiaal.
Onder de stellen die van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt, zijn Simone en Malcolm Collins uit de VS, zelfbenoemde pronatalisten.
Ze maken deel uit van een beweging waartoe ook Tesla-oprichter Elon Musk behoort, zelf vader van 10 kinderen, die hogere geboortecijfers en grotere gezinnen aanmoedigt om de fors dalende geboortecijfers op aarde tegen te gaan.
De omstreden organisatie doet veel mensen denken aan bewegingen zoals in nazi-Duitsland.
Daar bevorderde het naziregime een eugenetisch beleid om de geboorte van arische kinderen aan te moedigen en de geboorte van onder andere joden en gehandicapten te beperken.
Critici wijzen erop dat pronatalisten, die de kwaliteit van het menselijk ras willen verbeteren, de racistische ideologie nieuw leven inblazen, en het idee aanhangen dat sommige mensen en genetische eigenschappen meer waard zijn dan andere.
Simone en Malcolm Collins wimpelen dit weg. Ze zijn niet voor raszuiverheid of perfecte mensen, zeggen ze.
‘We geloven niet dat de mens geperfectioneerd kan worden, we willen onze kinderen gewoon de best mogelijke kans op succes in het leven geven,’ vertelde Simone Collins aan The Telegraph.
Het stel hoopt op 7 tot 13 kinderen. Tot nu toe hebben ze er drie, allemaal verwekt via kunstmatige inseminatie.
Luister wat Simone Collins zegt over haar ideologie en de selectie van haar kinderen:
Maar het bevruchtingsproces dat het stel achter de rug heeft, is heel anders dan de gebruikelijke behandeling.
Nadat Simones eicellen waren bevrucht door het sperma van Malcolm en in een lab waren opgekweekt, werden de embryo’s grondig geanalyseerd door laboranten in een zogeheten polygeen embryo-onderzoek.
In dit proces identificeren laboranten genetische variaties en risicofactoren in elk embryo – en het stel kan dan kiezen welke bevruchte eicel in de baarmoeder van de vrouw wordt geplaatst.
Terwijl critici verontrust zijn door de ontwikkeling en erop wijzen dat de gevolgen van het selecteren van kinderen op basis van embryotesten nog niet bekend zijn, zijn Simone en Malcolm gerust.
Ze zijn zelfs een stap verder gegaan in de selectie van hun kinderen. Hoewel het particuliere bedrijf dat de embryotests van het stel uitvoerde, geen gegevens aanbiedt die bijvoorbeeld de intelligentie voorspellen, heeft het stel de ruwe gegevens van hun tests gedownload en geëxporteerd naar een website die het DNA van volwassenen analyseert.
Zo kregen ze – naast de gezondheidsprofielen van hun embryo’s – toegang tot voorspellingen over ‘zachtere’ kwaliteiten, zoals het vermogen van de embryo’s om met stress om te gaan.
‘Het belangrijkste voor ons was geestelijke gezondheid en prestaties,’ vertelde Simone Collins aan Bloomberg.
‘We hebben veel meer vertrouwen in de vroege opsporing en behandeling van kanker dan in de mogelijkheden om bijvoorbeeld hersenmist (vage mentale toestand, red.) en depressie aan te pakken.’