Hoe ontstaat rigor mortis?
Als een levend wezen sterft, worden zijn ledematen stijf en star. Hoe ontstaat deze lijkstijfheid of rigor mortis?

Spieren verstijven in rigor mortis
Rigor mortis of lijkstijfheid ontstaat drie tot vier uur nadat de dood is ingetreden, wanneer de energiedepots van de spieren leeg zijn.
Spieren hebben energie nodig om te kunnen werken en zich samen te kunnen trekken – maar nog meer om zich te kunnen ontspannen.
Als de spieren van het lichaam alle energie hebben verbruikt, verstijven ze in een samentrekking die we rigor mortis noemen. Pas na een dag of drie worden de spieren weer slap, want vanaf dat moment worden ze langzaam maar zeker afgebroken.
Spieren zijn opgebouwd uit vezels met twee draadvormige eiwitten, actine en myosine, die zij aan zij liggen en langs elkaar heen kunnen glijden, waardoor de spieren zich samentrekken. Wanneer de dood intreedt en de spieren niet langer van energie worden voorzien, schuiven de actine- en myosinedraden in elkaar, en dat zorgt ervoor dat de spieren stijf worden.
Laatste stuiptrekkingen van leven gaan door tot rigor mortis
Tussen het tijdstip van overlijden en het moment dat rigor mortis optreedt, is er nog altijd leven in de afzonderlijke lichaamsdelen. Lees hier meer over het leven na de dood.