Wetenschappelijk is er geen bewijs dat schrikken helpt tegen de hik. Er is echter veel anekdotisch bewijs dat het werkt, en er zijn ook fysiologische argumenten dat het effect kan hebben.
De hik is een snelle en onwillekeurige samentrekking van het middenrif. Die samentrekking wordt in gang gezet door het autonome zenuwstelsel – het deel van het zenuwstelsel dat je niet bestuurt.
Tegelijkertijd sluit een reflex de stemspleet, het weefsel rond de stembanden boven in de luchtpijp.