Hoe werkt een mensenhand?
Onder de huid van de hand gaat een complex netwerk van botten en gewrichten schuil.
Een handdruk is niet alleen een groet.
De hand is een gevoelig grijpwerktuig en een belangrijk tastorgaan dat bestaat uit een complex systeem van botten, spieren, gewrichten, bindweefsel, pezen, zenuwen en bloedvaten.
De botten en de spieren geven de hand samen zijn kracht, dankzij gewrichten is de hand flexibel en zenuwen zorgen voor de tastzin.
Krachtige spieren in de onderarm buigen de vingers en de gewrichten via lange, ranke pezen.
In de hand zelf zit bovendien een aantal kleine spiertjes die met behulp van een zeer ingewikkelde interactie de nauwkeurige bewegingen van de vingers aansturen.
Zo kun je bijvoorbeeld met een pen schrijven of een draad door een naald halen.
De hand bestaat uit de handwortel, middenhand en vingers.
De huid van handpalm en vingers heeft groeven die bij iedereen een uniek patroon vormen. De haarloze huid geeft een betere grip.
De handwortel is een mozaïek van acht beenderen in twee rijen, bij elkaar gehouden door strakke banden.
Eén bot per vinger vormt de middenhand. Het middenhandsbeen van de duim is korter dan de vier andere, maar het zogeheten basisgewricht is een stuk flexibeler dan dat van de andere vingers.
Daardoor kan de duim voor de handpalm draaien, wat ervoor zorgt dat de hand makkelijk iets beet kan pakken.
###
De hand is ons belangrijkste werktuig
27 beentjes, bij elkaar gehouden door spieren en pezen, vormen onze flexibele hand. Alle onderdelen werken naadloos samen als de hand iets beetpakt.
