Attention-deficit hyperactivity disorder - ADHD
Bewegingen zijn onbeheerst, de concentratie is minder
Attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) is de meest voorkomende psychische kwaal bij kinderen. ADHD leidt tot hyperactiviteit en moeite met concentreren, maar al is de aandoening chronisch, in het volwassen bestaan kunnen de meeste mensen ermee omgaan.
De oorzaak van ADHD is onderzocht via hersenscans, en al leveren de onderzoeken niet altijd dezelfde resultaten op, er zijn duidelijke tendensen.
De hersenschors van de frontale kwab is vaak kleiner bij kinderen met ADHD en ook de kleine hersenen, die vooral bewegingen sturen, zijn kleiner.
Zo stelde Margaret Semrud-Clikeman van Michigan State University in de VS in 2009 via MRI-scans vast dat een deel van de kleine hersenen circa 16% kleiner was bij kinderen met ADHD dan bij gezonde kinderen.
Dit verschil trad alleen op als de kinderen geen medicijnen kregen. Dat duidt erop dat medicijnen beschadigingen in de hersenen kunnen herstellen.
Netwerk tussen centra is verzwakt
Uit scanonderzoeken blijkt dat niet alleen de grootte van bepaalde hersenzones belangrijk is, maar ook de communicatie ertussen.
F. Xavier Castellanos en zijn team van New York University in de VS toonde in 2008 met een proef aan dat het neurale netwerk van ADHD-patiënten zwak was in de gebieden die de ACC met de precuneus verbindt, die in de pariëtale kwab tussen de hersenhelften ligt en betrokken zou zijn bij het zelfbewustzijn. Er waren ook zwakkere netwerken tussen de precuneus enerzijds en de prefrontale cortex en cortex cingularis posterior anderzijds – belangrijke knooppunten in de communicatie van zenuwcellen.