Waarom is huilen vermoeiend?
Ik merk dat ik altijd volledig uitgeput ben als ik een tijdje heb zitten huilen. Hoe komt dat nu eigenlijk?
Anders dan bij gevoelsuitingen als boos zijn en glimlachen vergt verdriet veel van de spieren, en niet alleen in het gezicht maar ook op andere plekken in het lichaam.
De ademhalingsspieren raken overbelast, waardoor de ademhaling sneller gaat en begint te schokken.
Ook de hartslag vliegt omhoog als je in een verdrietige bui bent. Bovendien zit je meestal niet stil als je huilt. Vaak breng je bijvoorbeeld je hand naar je hoofd, je wringt uit onmacht je handen of je begint te trillen.
Huilen is hard werk
Verdriet is een complexe activiteit en iedereen heeft zijn eigen manier om het te uiten. Het varieert dan ook welke spieren erbij betrokken worden. Bij ieder mens is dat weer anders. Het lijdt echter geen twijfel dat verdriet een aanslag pleegt op je lichaam. Spieren, ademhaling, hart en de productie van tranen en snot vergen op zo’n moment extra energie.
Amerikaanse onderzoekers hebben in 1998 het energieverbruik van baby’s tijdens allerlei verschillende activiteiten gemeten. Uit de resultaten bleek dat circa 30 procent van de totale energie van deze huilende kinderen in het huilen gaat zitten.
Huilen kost bijna twee keer zoveel energie als gewone activiteiten en ongeveer vier keer zoveel energie als bijvoorbeeld liggen en rondkijken in de box. Het is dan ook niet zo vreemd dat kinderen en volwassenen lichamelijk moe worden van huilen.