Shutterstock
IJsbeer op een ijsschots

Zo laten onderzoekers de polen aanvriezen – maar er zijn nadelen

Onderzoekers hebben bedacht hoe ze de polen, die deze jaren smelten, kunnen laten aanvriezen. Het kán goedkoop, maar ...

De Noord- en Zuidpool warmen in recordtempo op, en de gevolgen zijn rampzalig als het zo doorgaat. Smeltend ijs en instortende gletsjers verhogen de zeespiegel, waar we allemaal last van krijgen.

Nu heeft een team van onder meer Yale University in de VS een manier gevonden om de enorme opwarming af te remmen.

In een nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Environmental Research Communications, werken ze uit hoe we de polen kunnen laten aanvriezen.

Imitatie van zware vulkaanuitbarsting

Praktisch gezegd willen de onderzoekers aerosoldeeltjes (minuscule deeltjes in de lucht) in de stratosfeer pompen van het noordelijk en zuidelijk halfrond.

De deeltjes worden naar 13.106 meter hoogte gestuurd op breedtegraad 60 in het noorden en het zuiden – ongeveer het zuidelijke deel van Alaska en de zuidpunt van Patagonië.

De methode heet stratosferische aerosolinjectie. De deeltjes zullen naar de polen zweven, waardoor een schaduw ontstaat die de polen opnieuw laat bevriezen.

Het is hetzelfde mechanisme als wanneer een grote vulkaanuitbarsting de aarde afkoelt met enorme zwavelwolken.

De aerosol die de onderzoekers willen gebruiken, bestaat uit zwaveldioxide, dat bij vermenging met water zwavelzuuraerosolen vormt.

Bij elke pool zal 6,7 miljard kilo zwaveldioxide vrijkomen en nevels vormen.

De druppels daarin weerkaatsen de zonnestraling en verlagen de temperatuur aan de polen met 2 °C – bijna hetzelfde niveau als vóór de industrialisatie. De hele wereld zal daardoor afkoelen.

De aerosolen kunnen drie jaar in de stratosfeer blijven en door de wind worden verplaatst. Uiteindelijk worden de druppels zo groot dat ze neerregenen en een nieuwe lading aerosolen omhoog sturen.

Vliegtuigen verspreiden chemisch stof

Het team wil gebruikmaken van 125 speciaal ontworpen tankvliegtuigen, SAIL-43K genaamd, die 76.190 kilo aerosoldeeltjes naar de juiste hoogte kunnen brengen.

De verspreiding van deeltjes is gebonden aan de lange dagen in het voorjaar en de nazomer. Eén vloot vliegtuigen kan beide halfronden bedienen en tussen de polen wisselen als de seizoenen veranderen.

De 125 toestellen zullen per pool vier maanden lang 1458 missies per dag uitvoeren.

Als een vliegtuig opstijgt, bereikt het na ruim 30 minuten de juiste hoogte. In twee minuten dropt het lading, na 30 minuten landt het, in een uur tankt het bij en dan is het klaar voor de volgende missie.

Een pleister op de klimaatwond

In totaal zal het opnieuw bevriezen van de polen 11 miljard dollar per jaar kosten, wat goedkoper is dan andere klimaatmaatregelen.

De methode kan echter ook een niet-economische tol eisen. Hoge concentraties zwaveldioxide kunnen misselijkheid, braken, buikpijn en schade aan de luchtwegen en longen veroorzaken.

Daarom richten wetenschappers zich op breedtegraden waar nog geen procent van de wereldbevolking woont.

Een herbevriezing van de polen kan ook de moessons in Azië verstoren, Afrika droger maken en daarmee de voedsel- en waterzekerheid voor bijna 2 miljard mensen in gevaar brengen.

En het zal de algemene klimaatuitdaging niet oplossen. De wetenschappers zelf noemen het een pijnstiller, geen penicillinekuur.

Een herbevriezing van de polen is een lapmiddel. De wereldgemeenschap moet blijven werken aan vermindering van de CO2-uitstoot, concluderen ze.