In veel talen wordt het verschijnsel waarbij een enorme massa op één punt geperst is en een gigantische zwaartekracht voortbrengt, ’zwart gat’ genoemd.
In feite is een zwart gat geen gat in de normale zin van het woord, maar het woord ’gat’ dekt de lading, want ’op’ en ’neer’ in een gat in bijvoorbeeld de aarde worden juist door de zwaartekracht gedefinieerd.
Zelfs licht ontsnapt niet
’Op’ en ’neer’ vind je ook vlak bij een zwart gat, als je er maar uit de buurt blijft. Hoe dichter bij het ’gat’ een ruimteschip bijvoorbeeld is, hoe meer kanten het ’neer’ en hoe minder ’op’ het kan.
De zwaartekracht van een zwart gat is zo sterk dat zelfs licht er niet aan kan ontsnappen als het dichter bij het centrum is dan bij de waarnemingshorizon.
Als het schip de waarnemingshorizon passeert – de afstand vanaf het centrum waar geen licht meer kan ontsnappen –, is het alleen nog maar ’neer’.
Daarom is een zwart gat het effectiefste gat van het heelal.