Zonsverduisteringen komen geregeld voor in het zonnestelsel.
Voor een zonsverduistering moet er een hemellichaam, zoals een maan, tussen de planeet en de zon trekken en zo het licht geheel of gedeeltelijk blokkeren.
Jupiter en Mars hebben ook zonsverduisteringen
Marsrover fotografeert zonsverduistering
In april 2022 gaf NASA beelden van de Marsrover Perseverance vrij waarop te zien is hoe de maan Phobos voor de zon langs trekt in een gedeeltelijke zonsverduistering.
Driedubbele zonsverduistering op Jupiter
In 2004 ontdekte de Hubbletelescoop drie zonsverduisteringen op de grootste planeet, Jupiter. De schaduwen kwamen van de manen Ganymedes, Io en Callisto.
Saturnusmaan kan volledige zonsverduistering geven
De maan Epimetheus rond Saturnus is een van de weinige hemellichamen die een totale zonsverduistering kunnen veroorzaken – als je hem tenminste ziet vanuit de wolken boven de gasreus.
Op aarde komen gedeeltelijke zonsverduisteringen 2-5 keer per jaar voor, en totale, waarbij de maan het zonlicht volledig blokkeert, ongeveer om de 18 maanden.
Voor een totale zonsverduistering moet de hoekgrootte van het lichaam dat de zon blokkeert gelijk zijn aan de hoekgrootte van de zon. De hoekgrootte geeft aan hoe groot het deel van de hemel is dat het hemellichaam inneemt, gemeten in graden.
Tijdens een totale zonsverduistering neemt de maan dus evenveel van de hemel in als de zon, gezien vanaf het aardoppervlak.
VIDEO: Maan Phobos veroorzaakt gedeeltelijke zonsverduistering op Mars
Mars heeft twee manen, en in april 2022 schoof een ervan, Phobos, voor de zon langs. De rover Perseverance legde de gedeeltelijke zonsverduistering vast.