Een toegenomen aantal zonnevlekken getuigt van meer activiteit op het zonneoppervlak. De komende jaren zullen magneetvelden veel deeltjes het zonnestelsel in sturen, die we ervaren als magnetische stormen en poollicht.
Gids voor het verschijnsel: Zonnevlekken strooien met deeltjes
De donkere vlekken op de zon worden gevormd door krachtige magneetvelden, die stormen van geladen deeltjes het zonnestelsel in slingeren.
Magnetische velden remmen de warmte-uitstraling naar het zonneoppervlak af en vormen koudere gebieden: zonnevlekken.
Langs de magnetische veldlijnen ontstaan zonnevlammen, die sterke straling en snelle protonen uitzenden.
Een zonnevlam wordt vaak gevolgd door een coronale massa-ejectie, die gassen ver van de zon vandaan slingert.
De zon nadert het volgende hoogtepunt in zijn cyclus van 11 jaar. Dat is te zien aan de donkere vlekken op het oppervlak ervan. Deze zonnevlekken worden gevormd op plekken waar bundels krachtige, complexe magneetvelden ontstaan die voorkomen dat de warmte uit de zon naar buiten stroomt.
Dit jaar kunnen we volgens sommige analyses gemiddeld 160 zonnevlekken per maand verwachten. Een jaar geleden waren dat er 83, en over een jaar zouden dat er meer dan 180 kunnen zijn.
Guide til solpletter
Allereerst: pas goed op je ogen! Kijk nooit recht in de zon, zeker niet door een verrekijker. Gebruik bijvoorbeeld een eclipsbril of dek je verrekijker af met een zonnefilter.
Een verrekijker met zonnefilter en een statief (of een muur als steun) zijn bij uitstek geschikt om zonnevlekken te bekijken. Maar je kunt ze ook zien met een eclipsbril zonder verrekijker.
Zonnevlekken fotograferen doe je het beste met een telescoop met zonnefilter. Monteer een camera of telefoon op de telescoop – zo kun je gedetailleerde foto’s maken zoals je hier ziet.