Astronomen: Dit is de planetoïde die het dichtst bij de zon staat

Er zijn drie spectaculaire planetoïden geobserveerd. Eentje staat het dichtst bij de zon van alle bekende planetoïden, een andere kan ooit de aarde treffen.

Astronomen hebben een planetoïde ontdekt die dichter bij de zon draait dan enige andere bekende planetoïde.

Daarnaast hebben ze nog twee planetoïden gelokaliseerd, waarvan er een ooit de aarde zou kunnen raken.

De ontdekkingen zijn het werk van astronoom Scott Sheppard en zijn team van de Carnegie Institution for Science in Washington D.C., VS. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in The Astronomical Journal.

Planetoïden dicht bij de zon

De planetoïden 2021 LJ4 en 2021 PH27 werden vorig jaar al waargenomen, maar dit is de eerste keer dat astronomen hun baan goed hebben kunnen bestuderen.

Ze zijn iets meer dan 1 kilometer in doorsnee en bevinden zich in het gebied tussen de zon en de aarde.

2021 PH27 is de interessantste van het stel: hij draait op zo’n 20 miljoen kilometer rond de zon, iets meer dan 13 procent van de afstand tussen de zon en de aarde.

Illustratie 2021 PH27 planetoïde mercurius

2021 PH27 heeft de snelste omlooptijd van alle bekende planetoïden in het zonnestelsel. Hij werd ontdekt met behulp van de krachtige 570-megapixel Dark Energy Camera. In deze afbeelding is rechtsboven 2021 PH27 te zien en daaronder de planeet Mercurius.

© CTIO/NOIRLab/NSF/AURA/J. da Silva/Wikimedia

Met een gemiddelde snelheid van 106 km/s en een temperatuur van circa 500 °C op de kortste afstand tot de zon komt hij dichter bij onze ster dan enige andere bekende planetoïde – dichter bij dan enig ander bekend object zelfs.

Bovendien zal 2021 PH27 in de komende 1000 jaar Venus extreem dicht naderen, en mogelijk kan hij er binnen een paar miljoen jaar mee botsen.

De astronomen ontdekten nog een nieuwe planetoïde, 2022 AP7, met een diameter van ruim 1,5 kilometer.

Die staat iets verder weg dan de andere twee en beschrijft een baan die zich uitstrekt van de baan van de aarde tot net voorbij die van Jupiter.

Als hij de baan van de aarde passeert, bevindt de fors uitgevallen 2022 AP7 zich aan de andere kant van de zon, maar geleidelijk zal hij ons dichter naderen, en op een dag zou hij de aarde kunnen raken.

Volgens Scott Sheppard hoeven we ons echter geen zorgen te maken. In een interview met New Scientist zegt hij:

‘Het zal duizenden, zo niet tienduizenden jaren duren voor hij langzaam maar zeker zichtbaar wordt aan de nachtelijke hemel en de aarde enigszins nadert. Hij komt pas over lange tijd echt in de buurt van de aarde.’

Slechts 10 minuten meetbaar

Planetoïden die door het binnenste deel van ons zonnestelsel trekken, tussen de zon en de aarde, zijn soms lastig te spotten omdat astronomen hun telescopen naar de zon moeten richten.

indre asteroider atira sol jorden

De planetoïden tussen de zon en de aarde worden Apohel-planetoïden genoemd. Hier is dit gebied met groen aangegeven. De planeten in het binnenste zonnestelsel zijn aangegeven als M (Mars), V (Venus), H (Mercurius), geel (de zon) en E (de aarde).

© Kaidor/Wikimedia

Het felle zonlicht is verblindend en kan telescopen beschadigen, dus het is lastig in die richting kijken. Vanwege het licht kunnen astronomen alleen de helderste objecten waarnemen.

Scott Sheppard en zijn onderzoeksteam vonden een manier om dit probleem te omzeilen.

Door uitsluitend waarnemingen te verrichten tijdens de 10 minuten in de ochtend en avond dat de zon net onder de horizon stond, konden ze de mate van lichtinval in de telescoop beheersbaar houden.

Daarnaast gebruikten ze de Dark Energy Camera (DEC), een speciaal gebouwde camera die is geïnstalleerd op de Blanco 4m-telescoop in Chili.

dark energy camera

De Dark Energy Camera zit op de Blanco 4m-telescoop. De cameraconstructie inclusief steunkooi is zo’n 3,6 meter lang en is bevestigd aan de binnenste telescoopring. Zonder steunkooi en contragewichten weegt de camera circa 4350 kilo.

© Julia Campa/ResearchGate

Deze telescoop is gemaakt om het felle licht van de zon te observeren, terwijl de DEC is bedoeld om donkere energie waar te nemen.

Omdat de camera een breed gezichtsveld heeft en gevoelig is, vooral in het infrarode gebied, waren de nieuwe planetoïden makkelijk te spotten.

De astronomen hopen er meer te ontdekken om hun baan in kaart te kunnen brengen en meer te leren over de geschiedenis van het zonnestelsel.

blanco 4m telescoop

De Víctor M. Blanco-telescoop, ook bekend als Blanco 4m, is een optische telescoop op het Cerro Tololo Inter-American Observatory in Chili.

© David Walker/Wikimedia