Meteoriet van 40 meter kan Sittard wegvagen

Elk jaar wordt onze planeet ongeveer 40.000 ton zwaarder als gevolg van kleine en grote meteoroïden. Verreweg de meeste zijn zo klein, dat ze verbranden in de atmosfeer en te zien zijn als vallende sterren.

Maar sommige meteoroïden zijn zo groot dat de atmosfeer van de aarde ze niet kan afremmen. Deze vallen ongehinderd door en stoppen pas als ze het aardoppervlak bereiken. Daar worden ze zo plotseling afgeremd dat er een grote explosie ontstaat.

Wetenschap in Beeld 12/2013 bevat een groot thema over planetoïden en kometen. Hierin kun je lezen welke impact de inslag van ruimtestenen kan hebben.

Sittard wordt een gat in de grond

Bij de inslag van een meteoriet van ijzer en nikkel met een bescheiden grootte van 40 meter en een snelheid van 72.000 km/h komt er net zo veel energie vrij als bij 1600 kernbommen op Hiroshima. Een meteoriet die op land inslaat, vormt een krater met een diameter van circa 1,2 kilometer.

Zo'n inslag verandert een stad als Sittard in een gapend gat. De explosie veroorzaakt een aardbeving met een kracht van 4,9 op de schaal van Richter. Na 40 seconden bereiken de drukgolven Amsterdam, 200 kilometer verderop, en voelen de Amsterdammers de grond onder hun voeten licht trillen.

Amsterdammers lopen ernstige brandwonden op

Bij een veel grotere planetoïde met een diameter van bijvoorbeeld 1,75 kilometer zijn de verwoestingen natuurlijk een stuk ernstiger. Sittard en omgeving verworden tot een 24 kilometer grote krater, en de Amsterdammers zijn hun leven niet meer zeker.

Een enorme vuurbol met een diameter van 23 kilometer zal als een tweede zon oplichten boven Sittard, en de hitte van deze vuurbol is zo krachtig dat de meeste brandbare materialen in Amsterdam in vlammen opgaan. Amsterdammers die op straat lopen, krijgen derdegraadsverbrandingen.

Een aardbeving met een kracht van 8,3 schuift de meubels in de Amsterdamse huizen van hun plaats. Schuren en schoorstenen storten in. Enkele minuten na de inslag wordt Amsterdam door de drukgolf van de explosie getroffen, waardoor ruiten uit gebouwen worden geblazen en bomen omvallen.

Aarde en stenen die door de explosie worden weggeslingerd, regenen op heel Nederland neer en vormen een negen centimeter dikke laag.

Nederland wordt weggevaagd

Een inslag ter grootte van die van 66 miljoen jaar geleden, toen alle niet-vliegende dinosaurussen werden uitgeroeid, heeft niet alleen gevolgen voor Nederland, maar voor de hele aarde.

Als de planetoïde in Sittard inslaat, ontstaat er een krater die bijna tot Amsterdam reikt. Een kolossale vuurbol met een diameter van 236 kilometer legt het hele land in de as.

De drukgolf maakt de gebouwen die nog overeind staan met de grond gelijk, en de hoofdstad wordt bedolven onder een ruim 100 meter dikke laag materiaal dat door de explosie is weggeslingerd.

Miljarden tonnen steen en meteoriet gaan in rook op en grote hoeveelheden stof en gesmolten steen worden de atmosfeer in geslingerd - of nog verder. Het materiaal verspreidt zich door de hele dampkring, en als het weer neervalt wordt het door de luchtweerstand opgewarmd. De hitte kan zo intens worden dat dorre bladeren en naalden van dennenbomen in brand vliegen.

Klimaat op aarde verandert

Door het stof en de gassen van de inslag en het roet en de as van de wereldwijde brand kunnen de stralen van de zon de aarde niet bereiken. Daardoor sterven veel planten en zal de temperatuur maandenlang een flink stuk lager liggen dan normaal. Bovendien kunnen de gassen zure regen veroorzaken en de ozonlaag beschadigen.

Het leven op aarde krijgt het ontzettend zwaar. Maar de meest optimistische wetenschappers denken dat het aanpassingsvermogen van de mens zo groot is dat we op de een of andere manier zullen overleven. De aardbol zelf zal zich waarschijnlijk weinig van de inslag aantrekken.