Wordt Mars onze tweelingplaneet?
Op dit moment is de rode planeet een stoffig en ijzig familielid van de aarde. Maar nu dromen astronomen op een grootse manier. Zij willen Mars veranderen in een planeet met een dikke atmosfeer, oceanen en bossen. Kortom: de bewoonbare tweelingplaneet van de aarde.
Het zou 100.000 jaar duren, maar in feite is het theoretisch mogelijk om Mars van een rode uithoek in het heelal in een groen paradijs om te toveren.
Als alles goed gaat, stuurt NASA over een paar decennia de eerste astronauten naar Mars. Maar diverse onderzoekers hebben al veel grotere plannen voor de rode planeet, dan er alleen een vlag in het stof planten.
Terravorming is de kunst van het transformeren van andere werelden in planeten die op de aarde lijken. Onderzoekers hebben al een driepuntenplan voor de terravorming van Mars opgesteld:
1. Mars wordt warmer
De temperatuur op Mars is min 60 graden, dus er moet eerst een op hol geslagen broeikaseffect op gang gebracht worden.
Zogeheten PFK-gassen worden uit installaties in het oppervlak van de planeet gepompt. PFK is een duizenden keren effectiever broeikasgas dan CO2.
Droogijs van de zuidpool – bevroren CO2 – wordt in de atmosfeer vrijgegeven. Daardoor wordt de temperatuur nog hoger en wordt er een zelfversterkend broeikaseffect gecreëerd. Na 100 jaar komt de temperatuur boven het vriespunt.
2. Mars wordt natter
Het ijs op de polen begint te smelten en overstroomt de lege kraters en dalen van Mars met vloeibaar water.
Om zeeën van 500 meter diep te krijgen, moet het smeltproces nog 400 jaar doorgaan. Ondertussen worden er wolken gevormd, die aan het hele proces bijdragen met regenwater.
3. Mars wordt groener
De atmosfeer is nu dikker en zit boordevol CO2. Om de lucht voor mensen adembaar te maken, moet een vijfde deel van het gas omgezet worden in zuurstof.
Algen, bacteriën en planten worden vanaf de aarde naar Mars verzonden. De planten worden genetisch gemodificeerd zodat ze niet verrotten, want het proces absorbeert de zuurstof weer.
Het duurt minstens 100.000 jaar voordat het zuurstofgehalte op een niveau is waarbij mensen vrij kunnen ademen.