NASA heeft zijn plan klaar – Mars moet vloeibare oceanen krijgen

Met een ambitieus project wil de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie een magnetisch veld om Mars creëren. Dit moet leiden tot hogere temperaturen, vloeibaar water en een leefbaar klimaat voor mensen.

Mars

De rode planeet volgens NASA: voor en na

© NASA

In het zoeken naar een nieuwe wereld voor de mens is Marseen van de meest voor de hand liggende opties.

De rode planeet bevindt zich redelijk dicht bij ons en heeft ooit oceanen van water gehad. Bovendien bevatten de polen van de planeet enorme hoeveelheden water in de vorm van ijs.

Maar de atmosfeer van de planeet is ijl en de lucht is giftig.

Daar willen NASA-onderzoekers verandering in brengen, wat de hele planeet drastisch kan veranderen.

Zonnewinden hielpen Mars om zeep

De atmosfeer van Mars is maar 0,6% zo dik als onze eigen dampkring. Dat komt doordat de planeet geen magnetisch veld heeft dat hem beschermt tegen zonnestormen.

Door de eeuwen heen hebben zonnewinden de atmosfeer van Mars de ruimte in geblazen, wat de belangrijkste oorzaak is dat de planeet vandaag de dag niet bewoonbaar is.

Vóór 2050 hopen de NASA-onderzoekers de technologie in huis te hebben om een magnetisch schild te bouwen dat tussen Mars en de zon zweeft en dat de planeet tegen zonnestormen kan beschermen.

Magneetveld Mars

Het magnetisch schild, de witte vlek, moet Mars beschermen tegen zonnewinden.

Over 100 jaar oceanen

Het magnetisch veld maakt de atmosfeer dikker, en door de hogere druk wordt de planeet 4 °C warmer. Daardoor zal het bevroren kooldioxide op Mars gaan smelten.

Het broeikasgas vormt een deken rond de planeet en warmt hem op. Daardoor stijgt de temperatuur zozeer dat het ijs op de polen smelt.

Het resultaat: oceanen van vloeibaar water, die zuurstof aan de atmosfeer afstaan. Daardoor kan de rode planeet leefbaar worden. Volgens een simulatie kan die verandering zich in nog geen 100 jaar voltrekken.

De onderzoekers geven toe dat er nog wat onzekere kanten zitten aan het project, dat werd gepresenteerd op NASA's Planetary Science Vision 2050 Workshop.