Vijf mythen over maansverduistering
Tijdens een maansverduistering kleurt de maan rood als bloed. Dat heeft de mensen eeuwenlang de stuipen op het lijf gejaagd.
1. Inca's: een jaguar verzwolg de maan
Volgens de Inca's werd de maan bloedrood wanneer een jaguar hem aanviel en zijn tanden erin zette.
Maar de gulzige kat had niet genoeg aan de maan: de mythe wilde dat hij naar de aarde zou komen om alle mensen en dieren te verzwelgen.
Om het roofdier weg te jagen maakten de Inca's lawaai. Met geheven speren schreeuwden ze naar de hemel, en ze sloegen hun honden om ze aan het janken en blaffen te krijgen.
2. Mesopotamië: koning werd tijdelijk vervangen
De geleerden van het oude Mesopotamië in het huidige Irak konden maansverduisteringen voorspellen. En als ze wisten dat er een aan zat te komen, waarschuwden ze de koning, die zich vermomde als een gewone burger terwijl een plaatsvervanger de troon besteeg.
De maansverduistering werd gezien als een belediging van en een bedreiging voor de koning, en de plaatsvervanger moest de klappen opvangen. Na afloop werd hij gedood en kon de echte koning terugkeren.
De plaatsvervanger wordt aangewezen en als koning uitgedost.
3. China: bloedmaan was slecht voorteken
Net als andere volkeren zagen de Chinezen tijdens de Zhou-dynastie (1046-256 v.Chr.) de bloedmaan als een onheilspellend teken van hogere machten. Ze geloofden dat een maansverduistering hongersnood en epidemieën aankondigde.
De maan zou worden aangevallen door draken of wilde dieren, en de Chinezen luidden klokken om die te verjagen.
4. Amerika: vrouwen redden de maan
Volgens de Hupa-stam, een van de oorspronkelijke volkeren van Californië, had de maan een harem van 20 vrouwen en een enorme kudde vee.
Als de maan de dieren niet genoeg te eten gaf, vielen ze hem aan. Dan kleurde hij rood als bloed.
Gelukkig schoten de vele vrouwen van de maan te hulp: ze vingen het bloed op en genazen de gewonde maan.
Een Hupa-vrouw met kind.
5. West-Afrika: maan maakt ruzie met zon
Als de maan rood kleurt, is hij in gevecht met de zon, zo geloofden de Batammaliba uit de West-Afrikaanse landen Togo en Benin.
Het volk bemiddelt dan tussen de twee hemellichamen en vraagt ze om weer vriendjes te worden. Zelf maken de stamleden van de gelegenheid gebruik om zich met hun vijanden te verzoenen en oude twisten te begraven.
Dit gebruik bestaat nog steeds.