Maansverduistering helpt bij zoektocht naar leven in het heelal
Op het eerste gezicht zijn maansverduisteringen fraaie natuurverschijnselen. Maar ze kunnen ook de wetenschap helpen bij de zoektocht naar bewoonbare planeten.
Op 28 september treedt er een volledige maansverduistering op. Amateurastronomen kunnen hun hart ophalen, maar voor wetenschappers heeft de zogeheten bloedmaan een belangrijke toegevoegde waarde.
Maansverduistering is generale repetitie
Een internationaal onderzoeksteam gebruikt de maansverduistering als een soort generale repetitie voor het vinden van leven op exoplaneten – planeten die om andere sterren dan de zon draaien.
Een maansverduistering kan namelijk aan het licht brengen welke stoffen en deeltjes de atmosfeer van exoplaneten bevat.
Weinig blauw licht kan een teken van leven zijn
Als de maan niet verduisterd wordt door de aarde, valt het zonlicht erop en nemen we het hemellichaam met een gelige kleur waar.
Maar tijdens een maansverduistering moet het zonlicht door de atmosfeer van de aarde heen, waar het blauwe en groene licht geabsorbeerd worden door onder meer zuurstof, stikstof en stofdeeltjes. Alle deeltjes absorberen namelijk licht van een bepaalde golflengte.
Astronomen gebruiken deze kennis bij hun onderzoek naar exoplaneten. Als bijvoorbeeld blauw licht ontbreekt, wijst dat op zuurstof in de atmosfeer van een planeet, en weinig geel licht is een teken van natrium.
Wetenschappers gebruiken de maansverduistering ook om antwoord te krijgen op de vragen die we nog over de maan hebben, bijvoorbeeld uit welke stoffen de maanbodem precies bestaat.