Er rijden op afstand bestuurbare rovers over de maan, de gezondheid van astronauten wordt bijgehouden in realtime en alle activiteiten kunnen in hoge resolutie worden gestreamd.
Dat is NASA’s visie voor het Artemis-programma, dat in 2024 de eerste vrouw en de volgende man op de maan moet zetten en in 2030 een maanbasis moet oprichten. Een belangrijk doel van de missie is een draadloos netwerk aan te leggen op het maanoppervlak.
NASA zette recent de eerste stap door de Amerikaanse tak van Nokia 14 miljoen dollar toe te kennen om het project uit te voeren.
Nu wacht het Finse technologiebedrijf een enorme taak, want de communicatie-infrastructuur moet al in 2022 worden uitgerold.
Bestand tegen stralingsbombardement
Nokia gaat het eerste mobiele netwerk in de ruimte aanleggen, voor veilige, effectieve communicatie tussen machines, mensen en maanbases.
Het netwerk moet eind 2022 met een maanlandingsvaartuig – een hopper – van het Amerikaanse bedrijf Intuitive Machines op de maan worden geïnstalleerd.
Het maanlandingsvaartuig NOVA-C (midden) moet het 4G-netwerk vervoeren. Het is een van de drie partners van NASA’s Commercial Lunar Payload Services.
De apparatuur bestaat uit een basisstation dat is opgebouwd uit modules. Eén module comprimeert stemmen en data, de tweede bestaat uit software voor o.a. het onderhoud van apparatuur en de derde installeert antennes die de benodigde signalen kunnen verzenden en ontvangen. Na de landing configureert het netwerk zichzelf automatisch.
De technologie is robuust genoeg om de landing te doorstaan en te opereren in kou, extreme hitte en een bombardement van stralingvan de zon. Daarnaast is ze compact en zuinig.
Ga op ontdekking in NASA’s toekomstige maanbasis:
Het artikel gaat verder onder de illustraties.
Maanbasis wordt zelfvoorzienend
De onderzoekers plannen een permanente maanbasis, die zelfvoorzienend moet zijn qua water, zuurstof en voedsel en op termijn aan mijnbouw doet en raketbrandstof produceert voor expedities verder het zonnestelsel in.
Zonnepanelen leveren energie
Zonnecellen wekken overdag stroom op voor woningen, mijnapparatuur en brandstoffabrieken. ’s Nachts zetten brandstofcellen zuurstof en waterstof om in water.
Rovers maken water uit ijs
Het ijs op de maan bevindt zich vooral onder in diepe, koude kraters. Het water kan worden gewonnen met mijnrovers, die het ijs verdampen en de waterdamp opvangen.
Eten komt uit kassen
In kassen worden levensmiddelen als boerenkool, aardappelen en tomaten gekweekt. De plantenwortels hangen in voedingsrijk water en het licht komt van ledlampen.
Habitats beschermen tegen straling
De maan heeft geen schild tegen straling en meteorieten. Een meegebracht opblaasbaar skelet voor woningen en werkplaatsen krijgt een dak van lokaal 3D-geprinte bakstenen.
Zuurstof en metalen uit maanstof
Maanstof bevat zuurstof, die is gebonden in metaaloxiden. De zuurstof kan worden vrijgegeven via hitte en een reactie met waterstof. Als bijvangst krijgen de maanbewoners metalen.
Netwerk maakt leven op de maan makkelijker
Voorheen communiceerden astronauten op maanmissies via radioantennes in rugzakken met elkaar, met landingsvaartuigen en de aarde.
Met dit netwerk kunnen toekomstige maanmissies over grotere afstanden, sneller en stabieler communiceren dan nu, wat cruciaal is voor het succes van het Artemisprogramma.
Zo vormt het de basis voor navigatieapparatuur, die in realtime de weg wijst en het mogelijk maakt materieel op afstand te bedienen.
Het 4G-netwerk moet primair de communicatie op de maan ondersteunen, maar kan ook aan het internet op aarde worden gekoppeld.
In eerste instantie levert het zogeheten LTE-netwerk 4G-snelheden, maar later kan het worden opgewaardeerd naar 5G.