OVER DE MAAN
De aarde bevindt zich niet midden in de baan van de maan. En de baan van de maan is niet rond, maar ovaal.
De oorzaak van deze scheefte is dat de snelheid waarmee de maan zich voortbeweegt, niet hetzelfde is als de snelheid waarmee deze naar de aarde valt.
Op een bepaald punt in zijn baan versnelt de maan en trekt hij weg van de aarde. De zwaartekracht van de aarde trekt echter aan hem en remt hem af.
Ten slotte gaat hij nog maar zo langzaam dat de maan terugvalt naar de aarde – tot de zwaartekracht van de aarde de maan weer een slinger geeft. Dan heeft de maan weer zo’n vaart dat hij zich van de aarde kan verwijderen.
De maan heeft een ovale baan rond de aarde en staat daarom niet altijd even ver bij ons vandaan. Op dit moment staat de maan dicht bij de aarde en zijn de details op het oppervlak ervan goed te zien.
Wanneer de maan in deze cyclus op zijn dichtste punt bij de aarde staat, is hij ongeveer 14 procent groter aan de hemel dan op zijn verste punt. Daardoor kun je met een verrekijker al de bodem bestuderen, die vol zit met meteorietkraters, bergketens, ravijnen en vlakten.
Richt je kijker vooral op de rand van de verlichte zijde van de maan, waar de kraters en bergen goed te zien zijn door de lange schaduwen die ze op de bodem werpen.
Volg de astronauten
undefined
Pak je verrekijker en bekijk de maan van dichtbij, zoals de enorme blauwe lavavlakte waarop de Apollo 11 in 1969 landde.
MAANGIDS
ZO GA JE TE WERK
WAAR EN WANNEER?
Ga op 16 april in het donker naar buiten. Om 22.00 uur staat de maan hoog aan de hemel op het zuiden en is hij ook vanuit de lichte stad goed te zien. Dan daalt hij richting het westen.
ZICHTBAARHEID?
Met een verrekijker zie je de maan al veel beter dan met het blote oog. Je kunt bijvoorbeeld details waarnemen die anders onzichtbaar zijn.
Als je een telescoop zonder motor hebt, richt die dan op de rechterkant van de maan. Volg de maan daarna in zijn tocht langs de hemel. Met de telescoop zie je extreem verfijnde details van het oppervlak van de maan.
