Ceres’ oorsprong en ontdekking
Ceres is genoemd naar de Romeinse godin van de akkerbouw. De dwergplaneet ontstond circa 4,5 miljard jaar terug met de rest van het zonnestelsel.
Ceres wordt beschouwd als een protoplaneet, een planeet die zich na zijn
vorming niet volledig heeft ontwikkeld.
De theorie is dat de sterke zwaartekracht van Jupiter voorkwam dat de dwergplaneet een ‘volledige’ planeet werd.
De Italiaanse astronoom Giuseppo Piazzi ontdekte Ceres op 1 januari 1801.
Het hemellichaam werd eerst geclassificeerd als een planetoïde, maar in 2006 werd Ceres vanwege zijn grootte gecategoriseerd als een dwergplaneet.
Ceres’ positie in het zonnestelsel
Ceres is de enige dwergplaneet in het zonnestelsel binnen de planetoïdengordel en het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel, die zich tussen Mars en Jupiter bevindt.
De afstand tussen Ceres en de zon is 2,8 AE (astronomische eenheden). 1 AE komt overeen met de gemiddelde afstand tussen de aarde en de zon.
Door die afstand van 2,8 AE doet het licht van de zon er circa 22 minuten over om Ceres te bereiken. Naar de aarde is dat circa 8 minuten.